SOWA OPAC : Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Łodzi Katalog zbiorów

110 wyników

Film

DVD

W koszyku

oceń

Awantura o Basię [Film]. Odcinki 1-6 / reżyseria Kazimierz Tarnas; scenariusz Tomasz Piotrowski, Kazimierz Tarnas; zdjęcia Grzegorz Kędzierski; muyka. Stanisław Syrewicz. - Warszawa : Telewizja Polska, 2009. - 1 dysk optyczny (DVD) (163 min.) : dźwiekowy, kolorowy; 12 cm.

Autor

Tarnas Kazimierz (1942- ). Piotrowski Tomasz. Syrewicz Stanisław. Kędzierski Grzegorz. Marciniak Agata. Fronczewski Piotr (1946- ). Gładkowska Maria.

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Makuszyński, Kornel (1884-1953).

Gatunek

Dokumenty audiowizualne Adaptacja telewizyjna Film familijny Film fabularny Film polski Serial filmowy

Produkcja: Telewizja Polska, 1996.

Na podst. powieści Kornela Makuszyńskiego "Awantura o Basię".

Tytuł z ekranu tytułowego.

Zawiera: Zawiera odc.: 1 Awantura pierwsza czyli rzecz o przerwanej podróży ; 2 Awantura druga czyli rzecz o rozmazanej kartce ; 3 Awantura trzecia czyli rzecz o teatrze i niezwykłym psie ; 4 Awantura czwarta czyli rzecz o salomonowym wyroku ; 5 Awantura piąta czyli rzecz o spisku prawdziwych kobiet ; 6 Awantura szósta czyli rzecz o idolu i siedmiu kołnierzykach.

DVD ; dźwięk mono ; obraz PAL 4:3.

Język polski

Dziecięca fantazja i poczucie humoru, szlachetne postawy i miłość w telewizyjnej ekranizacji powieści Kornela Makuszyńskiego. Kilkuletnia dziewczynka po śmierci matki trafia do nieznanych opiekunów. Urocza i rozbrajająca, nie tylko rozkochuje w sobie wszystkich, ale potrafi połączyć serca dwojga rywalizujących o nią ludzi, u których znajduje dom i rodzinne ciepło. Co przyniesie los dorastajacej śicznej, acz szalonej pannicy?

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 1579/1 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Film

DVD

W koszyku

oceń

Awantura o Basię [Film]. Odcinki 7-12 / reżyseria Kazimierz Tarnas; scenariusz Tomasz Piotrowski, Kazimierz Tarnas; zdjęcia Grzegorz Kędzierski; muyka. Stanisław Syrewicz. - Warszawa : Telewizja Polska, 2009. - 1 dysk optyczny (DVD) (163 min.) : dźwiękowy, kolorowy; 12 cm.

Autor

Tarnas Kazimierz (1942- ). Piotrowski Tomasz. Syrewicz Stanisław. Kędzierski Grzegorz. Marciniak Agata. Fronczewski Piotr (1946- ). Gładkowska Maria.

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Makuszyński, Kornel (1884-1953).

Gatunek

Dokumenty audiowizualne Adaptacja telewizyjna Film familijny Film fabularny Film polski Serial filmowy

Produkcja: Telewizja Polska, 1996.

Tytuł z ekranu tytułowego.

Zawiera: Zawiera odc.: 7 Awantura siódma czyli rzecz o dwóch takich... ; 8 Awantura ósma czyli rzecz o poszukiwaniu utraconej przeszłości ; 9 Awantura dziewiąta czyli rzecz o niespodziewanym spadku ; 10 Awantura dziesiąta czyli rzecz o niezwykłej wyprawie ; 11 Awantura jedenasta czyli rzecz o metodzie leczenia sercem ; 12 Awantura dwunasta czyli rzecz o literackim podstępie Kornela Makuszyńskiego.

DVD ; dźwięk mono ; obraz PAL 4:3.

Język polski

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 1579/2 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Książka

DVD

W koszyku

oceń

Rozmowy przy wycinaniu lasu [Film] / według sztuki Stanisława Tyma ; reżyseria Stanisław Tym ; scenografia Zygmunt Prończyk ; obsada Janusz Gajos, Paweł Burczyk, Bogusław Sochnacki, Tomasz Sapryk, Jan Kobuszewski, Jerzy Turek. - Warszawa : Elipsa, 2008. - 1 dysk optyczny (DVD) (98 minut) : dźwiękowy, kolorowy ; 20 cm + książka 91, [1] s.

(Kocham Teatr ; 9)

Autor

Tym Stanisław (1937- ) Prończyk Zygmunt (1948- ). Gajos Janusz (1939- ). Burczyk Paweł (1969- ). Sochnacki Bogusław (1930-2004). Sapryk Tomasz (1966- ). Kobuszewski Jan (1934-2019). Turek Jerzy (1934-2010).

Forma i typ

Programy radiowe i telewizyjne

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Tym, Stanisław (1937- ).

Gatunek

Teatr telewizji Adaptacja telewizyjna Komediodramat Dokumenty audiowizualne

Dźwięk: Dolby Digital 5.1; obraz: 4:3.

Telewizyjna inscenizacja klasycznej już pozycji polskiej dramaturgii współczesnej. "Rozmowy przy wycinaniu lasu" miały swą prapremierę w 1975 r. w Teatrze Kwadrat, w reżyserii Edwarda Dziewońskiego. W 1984 r. na tejże scenie sztukę wystawił sam Stanisław Tym. Jest to opowiesć o drwalach, których świat zaczyna się i kończy na leśnej polanie. Stanowi ona kwintesencję zarówno tej rzeczywistości, w której sztuka powstała, jak i dnia dzisiejszego. Rozmowy o rybach, o tym i owym wypełniają czas drwalom, których głównym zajęciem jest czekanie. Codziennie czekają, aż przyjedzie Siekierowy i rozda im narzędzia pracy, by po zakończonej dniówce znów je zebrać. Domorosły filozof Macuga, naiwny Dunlop i lizus Zyzol chętnie słuchają różnych krwawych opowieści albo bajek o królewnach przecudnej urody i kapiących złotem pałacach.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 957 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Film

DVD

W koszyku

oceń

Makbet [Film] / reżyseria Andrzej Wajda; muzyka Adam Sławiński; scenografia Jerzy Szeski. - O 2717 - Warszawa: Telewizja Polska S. A., 2014. - 1 dysk optyczny (DVD) (107 min): dźwiękowy, czarno-biały; 12 cm.

(Kolekcja lektur szkolnych na DVD dla licealistów)

Autor

Wajda Andrzej (1926-2016).

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Shakespeare, William (1564-1616).

Gatunek

Teatr telewizji Dokumenty audiowizualne Adaptacja telewizyjna

Tytuł z ekranu tytułowego.

Premiera w Teatrze Telewizji - 1969 roku.

Materiały zamieszczone na płycie pochodzą z archiwów TVP, w niektórych fragmentach ich jakość odbiega od obecnych standardów technicznych.

DVD; Stereo; PAL, format 4:3.

Ścieżka dźwiękowa w języku polskim.

Dramat Szekspira ukazujący psychikę jednostki, którą nieokiełznana żądza władzy popycha do kolejnych zbrodni, zawierający elementy fantastyki i grozy. Czarownice przepowiadają mężnemu Makbetowi, że zdobędzie władzę i tron. Makbet opowiada o tej wróżbie żonie, która jeszcze bardziej podsyca jego rozbudzoną już ambicję. Goszczą u siebie króla Dunkana, którego zabijają podczas snu. Jedna zbrodnia pociąga za sobą następne. Makbet zdobywa władzę, by jej nie stracić, morduje swego przyjaciela Banka, prześladuje wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób budzą jego podejrzenia. Jednakże wyrzuty sumienia nie dają im spokoju. Lady Makbet nie może zmyć krwawej plamy z rąk, a Makbet, ów dawny rycerz bez skazy, stara się przedstawić swoje zbrodnie jako czyny godne uznania. W finale oboje ponoszą klęskę, niepohamowaną żądzę władzy przypłacają życiem. Na kartach swego dramatu nakreąlił Szekspir przekonujące portrety ludzi, których ambicja i chęć posiadania władzy zaprowadziły na szczyt, ale niemożność życia ze świadomością zbrodni spowodowała przegraną. Przedstawienie zrealizowane w plenerach, na taśmie filmowej. Prezentowana inscenizacja tragedii Williama Szekspira zrealizowana została w 1969 roku przez Andrzeja Wajdę. W rolach Makbeta i Lady Makbet obsadzeni zostali Tadeusz Łomnicki i Magda Zawadzka - aktorzy, którzy w tym czasie zyskali popularność w serialu "Pan Wołodyjowski". To przewrotne wykorzystanie wizerunku aktorów przez reżysera miało posłużyć takiej interpretacji tragedii, w której szekspirowskie pytanie " skąd się bierze zło w człowieku?" - zabrzmiałoby z całą ostrością. (PAT)

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 2717 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Noc listopadowa [Film] / reż. Andrzej Wajda ; muz. Zygmunt Konieczny ; scenogr. Krystyna Zachwatowicz ; obsada Jan Nowicki, Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Zofia Jaroszewska, Jerzy Stuhr, Barbara Bosak [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2000. - 1 kas. wiz. [VHS] (108 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 628)

Autor

Wajda Andrzej (1926-2016). Konieczny Zygmunt (1937- ). Zachwatowicz-Wajda Krystyna (1930- ). Nowicki Jan (1929- ). Budzisz-Krzyżanowska Teresa (1942- ). Jaroszewska Zofia (1902-1985). Stuhr Jerzy (1947- ). Bosak Barbara.

Temat

Wyspiański, Stanisław (1869-1907).

Gatunek

Teatr telewizji Adaptacja telewizyjna

Premiera w Teatrze Telewizji - 3 kwietnia 1978 r.

Wybitna inscenizacja A. Wajdy, przeniesiona do Teatru Telewizji ze sceny Teatru Starego w Krakowie

Głośny spektakl Andrzeja Wajdy przygotowany na scenie Starego Teatru w Krakowie w 1974 roku, został przeniesiony w plener, do warszawskich Łazienek - tutaj, gdzie narodził się pomysł napisania "Nocy listopadowej" podczas pobytu Stanisława Wyspiańskiego w Warszawie w 1898 roku. Przedstawienie nie było prostym przeniesieniem ze sceny, lecz zostało od nowa skomponowane i opracowane na potrzeby telewizji, reżyser zaś w pełni wykorzystał w nim możliwości kamery, operowania obrazem i dźwiękiem, stosowania różnorodnych tricków technicznych. Obok wybitnych aktorów krakowskich w widowisku "zagrała" naturalna scenografia Łazienek, Belwederu, ulic Starego Miasta. Dramat rozgrywa się w dwóch płaszczyznach - historycznej i metaforycznej. Pierwsza jest niemal kronikarskim zapisem kilkunastu godzin powstania - ukazuje dramaty postaw Polaków w momencie rozpoczęcia walki zbrojnej, w konforntacji z postawą Wielkiego Księcia Konstantego, namiestnika cara w Polsce. Druga przedstawia świat bogów, rozgrywających swoje racje. Człowiek staje się igraszką w ich rękach, ale to on przeżywa swój strach, bohaterstwo i nadzieję

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 863 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Film

DVD

W koszyku

oceń

Noc listopadowa [Film] / reżyseria Andrzej Wajda; Scenografia Krystyna Zachwatowicz; muzyka Zygmunt Konieczny. - Warszawa : Telewizja Polska, 2007. - 1 dysk optyczny (DVD) (108 min) : dźwiękowy, kolorowy; 12 cm.

(Złota Setka Teatru Telewizji)

Autor

Wajda Andrzej (1926-2016). Zachwatowicz-Wajda Krystyna (1930- ). Konieczny Zygmunt (1937- ). Nowicki Jan (1939- ). Budzisz-Krzyżanowska Teresa (1942- ). Jaroszewska Zofia (1902-1985).

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Wyspiański, Stanisław (1869-1907).

Gatunek

Dokumenty audiowizualne Teatr telewizji Adaptacja telewizyjna

Premiera w Teatrze Telewizji 3 kwietnia 1978 r.

Tytuł z ekranu tytułowego.

DVD-Video; PAL, obraz 4:3.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 1733 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Zbrodnia i kara [Film] / adapt. i reż. Andrzej Wajda ; przekł. Czesław Jastrzębiec-Kozłowski ; scenogr. Krystyna Zachwatowicz ; obsada Jerzy Radziwiłowicz, Jerzy Stuhr, Krzysztof Globisz, Barbara Grabowska-Oliwa [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2001. - 1 kas. wiz. [VHS] (127 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 702)

Autor

Wajda Andrzej (1926-2016). Jastrzębiec-Kozłowski Czesław (1894-1956). Zachwatowicz-Wajda Krystyna (1930- ). Radziwiłowicz Jerzy (1950- ). Stuhr Jerzy (1947- ). Globisz Krzysztof (1957- ). Grabowska-Oliwa Barbara.

Temat

Dostojewski, Fiodor (1821-1881).

Gatunek

Teatr telewizji Adaptacja telewizyjna

Premiera w Teatrze Telewizji - 13 kwietnia 1987 r.

Telewizyjna realizacja jednej z najwybitniejszych powieści literatury światowej, wzbogacone formalnie przeniesienie przedstawienia przygotowanego w Starym Teatrze w Krakowie w 1984 roku

"Zbrodnia i kara" to trzecia i ostatnia część swoistego tryptyku, zrealizowanego przez Andrzeja Wajdę na deskach krakowskiego Starego Teatru. Tryptyku, będącego adaptacją wybranych wątków z twórczości Fiodora Dostojewskiego. Te trzy spektakle (oprócz "Zbrodni..." także "Nastazja Filipowna" i "Biesy"), określane czasem przez krytykę "wstrząsającym teatrem sumienia", stały się głośne również zagranicą. Zapewniły Wajdzie renomę nie tylko wybitnego twórcy filmowego, lecz także teatralnego. Premiera "Zbrodni i kary" miała miejsce 5 października 1984 roku. Zanim przedstawienie zostało zarejestrowane na potrzeby Teatru Telewizji, wzbudziło szeroki oddźwięk na całym świecie. Z zachwytem przyjmowano zwłaszcza wspaniały "pojedynek" aktorski dwóch Jerzych: Radziwiłowicza i Stuhra. Zwłaszcza ten ostatni zebrał wyjątkowo pochlebne recenzje. Krytyk z włoskiego "Il Messaggero" pisał z emfazą: "Porfiry Wajdy jest jednym z największych przykładów tajnego śledztwa, jakie teatr dał nam kiedykolwiek. Także i dlatego, że postać jest ożywiona zadziwiającą interpretacją Jerzego Stuhra, z pewnością jednego z najlepszych aktorów, którzy istnieją dziś w Europie...". Andrzej Wajda, adaptując powieść Dostojewskiego, okroił ją niemal wyłącznie do rozmów między protagonistami, będących w rzeczywistości pasjonującą rozgrywką psychologiczną. Rodion Raskolnikow Radziwiłowicza jest dużo starszy niż w książce. To typ psychotyczny, gwałtowny, balansujący na krawędzi szaleństwa, rozpaczliwie zmagający się z wyznawaną przez siebie ideą. Porfiry Pietrowicz Stuhra - przeciwnie. Spokojny, twardy, wyrachowany, piekielnie inteligentny, a zarazem naznaczony piętnem tragizmu, nie pozbawiony cieplejszych uczuć. Połączy ich sprawa okrutnego morderstwa, dokonanego na starej lichwiarce i jej siostrze. Porfiry prowadzi śledztwo. Rodion zgłasza się doń, ponieważ chce odzyskać swoje rzeczy, zastawione u zmarłej. W trakcie rozmowy przypadkiem wychodzi na jaw, że Raskolnikow jest wyznawcą poglądu o dopuszczalności zbrodni za cenę realizacji wielkiej idei, która mogłaby pchnąć świat na nowe tory. Zaintrygowany Porfiry zręcznymi pytaniami skłania gościa do szerszego wyjaśnienia tych osobliwych przekonań. Wkrótce dochodzi do wniosku, że Rodion sam siebie również uważa za kogoś niezwykłego, kto może powiedzieć ludziom "nowe słowo". Nabiera też podejrzeń, że to Raskolnikow jest mordercą. Chcąc zyskać pewność, zaczyna prowadzić z nim wyrafinowaną psychologiczną grę. Spektakl Wajdy daje się interpretować na różne sposoby. To nie tylko "psychomachia" dwu wybitnych jednostek o przeciwstawnych temperamentach. To także wnikliwa rozprawa o tragicznej konfrontacji człowieka nieprzeciętnego ze światem. Wszak Raskolnikow i Porfiry nie należą do zwykłych "zjadaczy chleba". Wybrali jednak skrajnie odmienne drogi, by zająć należne im miejsce w społeczeństwie. Raskolnikow opowiedział się po stronie buntu, Porfiry - kompromisu. Obydwaj przegrali. Porfiry, trzeźwiej patrzący na życie, wie to już przed spotkaniem Rodiona. Ten ostatni zaś dochodzi do podobnego wniosku na drodze masochistycznej samoudręki. Spektakl Wajdy, mimo całej swej oryginalności, pozostaje wierny duchowi prozy Dostojewskiego. Podobnie jak powieść stawia pytanie, czy wielka idea może usprawiedliwiać zbrodnię. Daje też nadzieję, że nawet największy przestępca może oczyścić swą duszę, kierując ją ku Bogu. Wówczas, niczym ewangeliczny Łazarz, wyjdzie z grobu swoich grzechów i stanie się nowym człowiekiem

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 861 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Książka

DVD

W koszyku

oceń

Juliusz Cezar [Film] / reż. Herbert Wise ; obsada Richard Pasco, Keith Michell, Virginia Mckenna. - Warszawa : Elipsa, cop. 2005. - 1 dysk optyczny (DVD) (150 min.) : dźw., kolor. ; 12 cm + książka 109, [2] s.

(Biblioteka Gazety Wyborczej. Spektakl Teatru TV BBC ; 20)

Autor

Wise Herbert (1924- ). Pasco Richard (1926- ). Michell Keith (1928- ). Mckenna Virginia (1931- ).

Temat

Shakespeare, William (1564-1616).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji

Czas projekcji 150 min

Płyta DVD zawiera spektakl telewizyjny "Juliusz Cezar", reż. Herbert Wise

Mimo iż tłum okrzyknął Juliusz Cezara panem Rzymu, po tym jak pokonał Pompejusza Wielkiego, niektórzy Rzymianie są zaniepokojeni jego dyktatorskimi zapędami. Należą do nich wybitna postać tego miasta Kasjusz oraz szanowany obywatel i przyjaciel Cezara Marcus Brutus. Działania, które niebawem podejmą, wywołają w republice gwałtowne zamieszki i chaos... Najwspanialszy rzymski dramat Shakespeare'a łamie wszelkie przyjęte zasady gatunku, nie wprowadzając ani jednoznacznego bohatera, ani złoczyńcy. Reżyser Herbert Wise znany też z innych doskonałych realizacji dla TV BBC błyskotliwie kreuje świat pełen osobistych i politycznych konfliktów, a jednocześnie zostawia miejsce na mrożący krew w żyłach motyw sił nadprzyrodzonych.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 917 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Film

Kaseta

W koszyku

oceń

Ferdydurke [Film] / reż. Maciej Wojtyszko ; adapt. Henryka Wojtyszko, Maciej Wojtyszko ; scenogr. Adam Urbanik, Ryszard Melliwa ; realiz. Stanisław Zajączkowski ; muz. Jerzy Satanowski ; obsada Jan Peszek, Jerzy Bińczycki [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2004. - 1 kas. wiz. [VHS] (128 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 798)

Autor

Wojtyszko Maciej. Wojtyszko Henryka. Urbanik Adam. Melliwa Ryszard. Zajączkowski Stanisław (1939- ). Satanowski Jerzy. Peszek Jan. Bińczycki Jerzy.

Forma i typ

Filmy i seriale

Temat

Gombrowicz, Witold (1904-1969).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji Dokumenty audiowizualne

Premiera w Teatrze Telewizji - 24 marca 1986 r.

Adaptacja głośnej powieści Witolda Gombrowicza dla potrzeb małego ekranu była prapremierą telewizyjną tej niezwykłej książki. "To zdumiewające, jak fabuła, wcale nie tak znów bogata w dialogi, okazała się nośna dramaturgicznie, zdarzeniowo; jak narracja dała się przekształcić w akcję" - podkreślał recenzent po premierze spektaklu Macieja Wojtyszki. Pierwsza i być może najważniejsza w dorobku pisarza powieść ukazała się w 1937 r. Autor znany był już z wydanego wcześniej tomu opowiadań "Pamiętniki z okresu dojrzewania" (1933); przed wojną opublikował również na łamach "Skamandra" sztukę "Iwona, księżniczka Burgunda" (1938) i pod pseudonimem Z. Niewieski powieść sensacyjną "Opętani" (1939). Po wojnie, już na emigracji, napisał powieści "Trans-Atlantyk" (1953), "Pornografia" (1960), "Kosmos" (1965), dramaty: "Ślub" (1953), "Operetka" (1966) oraz trzy tomy "Dziennika" (1957-66). Pisarstwo Gombrowicza koncentruje się wokół zagadnienia Formy jako klucza do rzeczywistości i zarazem właściwego bytu sztuki. Interesowały go przede wszystkim formy spaczone, jak niedojrzałość czy brzydota, konwenanse krępujące jednostkę, zastane schematy obyczajowo-społeczne. Już na początku "Ferdydurke" autor ujawnia swój zamysł - "I wtedy straszne ogarnęło mnie wzburzenie. Ach, stworzyć formę własną! Niech kształt mój rodzi się ze mnie, niech nie będzie zrobiony mi!" Józio, narrator i jednocześnie bohater tej powiastki filozoficznej, trzydzistolatek uznawany za sztubaka, przebrany w szkolny mundurek, toczy pojedynek w kilku rundach ze światem i ludźmi - przeciw infantylizacji, czyli upupieniu; przeciwko narzucanym jemu i innym rolom, czyli gębie. Próbuje porachować się z idiotyzmem dydaktycznym szkoły, która wymusza na uczniach odkrycia w rodzaju "Słowacki wielkim poetą był". Rozprawia się z mieszczaństwem, które pod płaszczykiem nowoczesności i swobody obyczajowej kryje czystej krwi filistra. Z drapieżnym szyderstwem odnosi się zarówno do anachronicznego dworu szlacheckiego, jak też prymitywnego chłopstwa i idei "bratania się z parobkami", której wyznawcą jest jego szkolny kolega Miętus. Jednak wszystkie "pojedynki na miny" i kolejne rundy walk: Józio kontra reszta świata - kończą się wielką "kupą", bijatyką, ogólnym kłębowiskiem ciał. Od "gęby", uzależnienia od schematów pseudokultury, tradycjonalizmu, od "ciotek kulturalnych" wywierających psychiczny gwałt na swym otoczeniu - nie można po prostu uciec. Groteskowy dystans wobec świata i psychologiczny rozdźwięk pomiędzy dorosłością a niedojrzałością bohatera gwałtem przebranego za uczniaka - są źródłem specyficznego komizmu tej powieści, a także adaptacji telewizyjnej, która jest dziełem małżonków Wojtyszków. "Prócz filozofii związków i zależności międzyludzkich, fascynuje w tym spektaklu witalność językowa. niesamowita jest ta polszczyzna, jej precyzja, nonszalancja ,liryzm i humor" - pisano po premierze, podkreślając zasługi reżysera i kunszt aktorski "więcej niż świetnej obsady"

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1187 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Ławeczka [Film] / reż. Maciej Wojtyszko ; przekł. Jerzy Koenig ; scenogr. Wiesława Starska, Allan Starski ; obsada Joanna Żółkowska, Janusz Gajos [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2003. - 1 kas. wiz. [VHS] (81 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 783)

Autor

Wojtyszko Maciej. Koenig Jerzy (1931-2008). Starska Wiesława. Starski Allan. Żółkowska Joanna. Gajos Janusz (1939- ).

Temat

Gel'man, Aleksandr Isaakovič (1933- ).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji

Premiera w Teatrze Telewizji - 3 października 1988 r.

Aleksander Gelman - współczesny dramaturg rosyjski, przypisywany był jeszcze do niedawna do nurtu "neoprodukcyjnego". Jego wczesne sztuki, takie jak "Protokół pewnego zebrania partyjnego", "Sprzężenie zwrotne", czy "My, niżej podpisani" rozgrywały się zwykle na placach wielkich budów socjalizmu, w dyrektorskich gabinetach i lokalach terenowych komitetów partyjnych. Tłem dialogu i perypetii bohaterów były dygnitarskie biurka, stoły prezydialne pokryte obowiązkowo zielonym suknem oraz "rekwizyty" rodem ze świata przemysłu ciężkiego - traktory, ciężarówki, spychacze... Główne role grali w tych dramatach zwykle ludzie "ze świecznika" - dyrektorzy, brygadziści, sekretarze partii. Stanowiło to logiczną konsekwencję artystycznego credo Gelmana, który wielokrotnie twierdził, że interesują go przede wszystkim konflikty na styku "ekonomiki i moralności, ekonomiki i sumienia". Już w tych debiutanckich sztukach późniejszy autor "Ławeczki" ujawnił sporą zręczność w konstruowaniu intrygi, a także rzetelność i emocjonalne zaangażowanie w poruszaną problematykę.Z biegiem czasu Gelman zaczął obdarzać swych bohaterów bogatszym życiem wewnętrznym. Ich świat nie ograniczał się już wyłącznie do pracy. Gelman począł pokazywać również ich uwikłanie w życie rodzinne, często pełne bolesnych spięć i gorzkich rozczarowań. Tak było np. w dramacie "Sami, ze wszystkimi". W kontekście wcześniejszych dokonań artystycznych Gelmana "Ławeczka" stanowi wyjątek. Jest to sztuka kameralna, wręcz intymna. Jej bohaterowie są przeciętni, niczym nie wyróżniają się z tłumu. On pracuje jako kierowca podmiejskich autobusów, ona czuwa nad jakością skarpetek w przedsiębiorstwie odzieżowym. Dla żadnego z nich praca nie jest misją ani powołaniem, jak u wcześniejszych Gelmanowskich bohaterów. Traktują ją wyłącznie jako źródło utrzymania. Obydwoje nie są już pierwszej młodości, obydwojgu życie raczej się nie ułożyło. Ich spotkanie w parku jest przypadkowe, lecz zarówno jedno, jaki drugie przyszło tu w tym samym celu - znalezienia partnera do erotycznej przygody, która ubarwiłaby ich szarą egzystencję, pozwoliła choć na chwilę zapomnieć o samotności. Rozmowa obydwojga bohaterów staje się dla Gelmana pretekstem do prześwietlenia ich powikłanych psychik. Do ukazania wewnętrznej walki lęku przed "otwarciem się" i potrzeby akceptacji własnego "ja" przez drugiego człowieka. W ujęciu Gelmana "parkowy romans" Jej i Jego jest nie tylko poruszającą, tragikomiczną opowieścią o poszukiwaniu miłości. Staje się także wielką metaforą wzajemnych związków między kobietą i mężczyzną. Ekranizacja Macieja Wojtyszki jest przeniesieniem, cieszącej się wielkim powodzeniem, inscenizacji z warszawskiego Teatru Powszechnego. W rolach głównych wystąpili Janusz Gajos i Joanna Żółkowska. Oboje dali popis aktorskiego kunsztu. Zwłaszcza rola Gajosa, dająca większe możliwości interpretacyjne, zyskała aplauz krytyki i publiczności. Aktor mistrzowsko pokazał powolne obnażanie się swego bohatera, który bezlitośnie "przyciskany do muru" przez partnerkę zrzuca kolejne maski, wyzbywa się kolejnych póz, by wreszcie w przejmującym monologu odsłonić całą prawdę o sobie. Dla potrzeb Teatru Telewizji spektakl zrealizowano w plenerze - w autentycznym parku, wśród zieleni drzew i śpiewu ptaków. Mimo zmian scenograficznych i ograniczenia "pola" odbioru do ram zakreślonych okiem kamery, przedstawienie zdołało zachować wiele ze swej niepowtarzalnej urody

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1186 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Amadeus. Cz. 1 [Film] / reż. Maciej Wojtyszko ; przekł. Bogumił Trelkowski ; scenogr. Barbara Kędzierska ; kostiumy Tatiana Kwiatkowska ; choregr. Tomasz Tworkowski ; realiz. Anna Hałasińska ; obsada Zbigniew Zapasiewicz, Zbigniew Zamachowski, Edyta Jungowska, Jan Englert [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2003. - 1 kas. wiz. [VHS] (70 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 786)

Autor

Wojtyszko Maciej (1946- ). Trelkowski Bogumił. Kędzierska Barbara. Kwiatkowska Tatiana. Tworkowski Tomasz. Hałasińska Anna. Zapasiewicz Zbigniew (1934-2009). Zamachowski Zbigniew (1961- ). Jungowska Edyta (1966- ). Englert Jan (1943- ).

Temat

Shaffer, Peter (1926-2016).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji

Premiera w Teatrze Telewizji - 18 października 1993 r.

Peter Shaffer (ur. 1926) słusznie cieszy się opinią czołowego współczesnego dramaturga angielskiego. Jego sztuki od lat stanowią ozdobę scen na całym świecie. Takie tytuły jak "Królewskie polowanie na Słońce", "Equus", "Niewinne kłamstwa", "Czarna komedia", czy "Tajny detektyw" zna każdy szanujący się bywalec teatrów. Dramaty Shaffera doczekały się też kilku udanych adaptacji filmowych, obsypanych licznymi nagrodami. Dotyczy to zwłaszcza "Equusa" i "Amadeusza" (światowa prapremiera w 1979 roku), kto wie, czy nie najgłośniejszego dzieła znakomitego Anglika. Kinowa wersja tej quasi - biograficznej sztuki, zrealizowana w 1984 roku przez Milosza Formana w zgodnej opinii krytyki uchodzi za arcydzieło i jeden z najważniejszych filmów ubiegłej dekady. Zanim jednak "Amadeusz" pojawił się na ekranie, odbyła się jego polska prapremiera. Wyreżyserował ją w gorącym 1981 roku Roman Polański, który korzystając z politycznej odwilży zawitał do Polski. Twórca "Tess" zagrał także rolę tytułową, zaś na odtwórcę kluczowej postaci Salieriego wybrał Tadeusza Łomnickiego, ówczesnego dyrektora stołecznego Teatru na Woli, gdzie wystawiono spektakl. Reakcja publiczności i recenzentów była entuzjastyczna. Przedstawienie uznano za wielkie wydarzenie kulturalne. Zarówno ono, jak również późniejszy kapitalny film Formana ustaliły swoisty kanon interpretacji dramatu Shaffera. Przez wiele lat żadnemu polskiemu reżyserowi nie udało się stworzyć równie zapadającej w pamięć inscenizacji "Amadeusza". Powiodło się to dopiero Maciejowi Wojtyszce na scenie Teatru Telewizji w 1993 roku, choć i ten spektakl nie do końca uwolnił się od magicznego wpływu Formanowskiej wizji. "Amadeusz" to sztuka wprost prosząca się o wielkie kreacje aktorskie. Stąd o jej scenicznym powodzeniu często decyduje kunszt odtwórców najważniejszych ról. W inscenizacji Wojtyszki w tytułową postać Wolfganga Amadeusza Mozarta wcielił_ się Zbigniew Zamachowski. W jego ujęciu słynny kompozytor jest człowiekiem pełnym sprzeczności. Sprośny, momentami wręcz wulgarny, ale nie głupi. Naiwny i infantylny, lecz szczery i szlachetny w uczuciach. Zbuntowany, ale uzależniony emocjonalnie od ojca. Nieokrzesany, a z drugiej strony subtelny i wyrafinowany w komponowanej przez siebie muzyce. "Znakiem szczególnym" kreacji Zamachowskiego jest specyficzny śmiech. Aktor powtarza tu więc filmowy "patent" Toma Hulce'a. O ile jednak Amadeusz Hulce'a śmiał się głupkowatym, "rokokowym" falsetem, o tyle Zamachowski rozbraja rubasznym, sarmackim rechotem. Mimo to ani przez chwilę nie pozwala widzowi zwątpić, że jego Mozart jest jednostką wybitną, bohaterem tragicznym, skazanym na zagładę w świecie pełnym zawiści, kłamstwa i ludzkiej małości.Wbrew tytułowi to jednak nie autora "Eine kleine Nachtmusik" wybrał Shaffer na najważniejszą postać swego dramatu. Jest nią bowiem Antonio Salieri, pochodzący z Włoch nadworny kompozytor cesarza Józefa II, rezydujący na dworze w Wiedniu. W pierwszej scenie spektaklu, stojąc na progu śmierci, Salieri postanawia objawić światu, że walnie przyczynił się do przedwczesnego zgonu Mozarta. Liczy, że chociaż w ten sposób pozostanie w pamięci potomnych, gdyż jego muzyki dawno już nikt nie gra i nie słucha. Cofając się we wspomnieniach wiele lat wstecz, starzec rozpoczyna opowieść o tym, dlaczego postanowił zniszczyć Amadeusza. Urodzony na włoskiej prowincji od dziecka marzył o sławie. Kluczem do jej bram było wówczas tylko jedno - muzyka. Jako mały chłopiec wychowany w kupieckiej rodzinie Salieri postanawia więc przeprowadzić transakcję z...Bogiem. W zamian za wielkość i uznanie ślubuje dozgonnie służyć Panu Zastępów. Następnego dnia niewiarygodnym zrządzeniem losu wyjeżdża z zapadłej mieściny w szeroki świat. Po latach zdobywa to, o czym marzył - posadę cesarskiego kompozytora. Pamiętny młodzieńczej obietnicy prowadzi cnotliwe życie. Pomaga biednym, wyrzeka się rozkoszy ciała. Ma tylko jedną słabostkę - niepohamowaną skłonność do słodyczy. Jest u szczytu powodzenia, gdy w jego życie niespodziewanie wkracza Mozart. Salieri przeżywa szok. Oto bezczelny młodzik, myślący głównie o zaspokajaniu własnej chuci, dysponuje wręcz niewiarygodnym talentem. Jak to możliwie, by taki prymityw tworzył dzieła, w których odbija się boska doskonałość? Dotknięty do żywego Włoch dochodzi do wniosku, że Bóg z niego zadrwił. W bluźnierczej tyradzie wypowiada Mu posłuszeństwo. Odtąd celem jego życia staje się zniszczenie Mozarta. Zbigniew Zapasiewicz doskonale ukazuje gwałtowną przemianę muzyka - oportunisty o polocie szwajcarskiego buchaltera w demona zła, oplatającego swą ofiarę misterną siecią intryg. Geniuszowi artystycznemu Amadeusza przeciwstawia geniusz obłudy, dzięki któremu pod maską nieskazitelnych manier dopuszcza się coraz gorszych podłości. Przedstawienie Wojtyszki nie jest jednak popisem tylko dwu aktorów. Świetnie wypadli niemal wszyscy. Na specjalne wyróżnienie zasłużyli zwłaszcza Jan Englert jako snobujący się na melomana cesarz oraz debiutująca wówczas w Teatrze Telewizji Edyta Jungowska w ważnej roli Konstancji Weber, żony Mozarta. Nie brak też u Wojtyszki scen, które na długo zostają w pamięci, mimo skrajnie nieraz różnej temperatury emocjonalnej. Trudno pozostać obojętnym wobec pełnej gniewu i rozpaczy filipiki Zapasiewicza przeciwko Bogu. Trudno nie uśmiechnąć się gorzko, gdy po wysłuchaniu arcydzieła Mozarta cesarz i jego muzyczni "doradcy" zakłopotani bąkają: "Nawet nieźle, tylko...za dużo nut. No właśnie...za dużo nut"

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1194/1 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Amadeus. Cz. 2 [Film] / reż. Maciej Wojtyszko ; przekł. Bogumił Trelkowski ; scenogr. Barbara Kędzierska ; kostiumy Tatiana Kwiatkowska ; choregr. Tomasz Tworkowski ; realiz. Anna Hałasińska ; obsada Zbigniew Zapasiewicz, Zbigniew Zamachowski, Edyta Jungowska, Jan Englert [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2003. - 1 kas. wiz. [VHS] (83 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 788)

Autor

Temat

Shaffer, Peter (1926-2016).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji

Premiera w Teatrze Telewizji - 25 października 1993 r.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1194/2 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Film

W koszyku

oceń

Ferdydurke [Film] / reżyseria Maciej Wojtyszko; adaptacja Henryka i Maciej Wojtyszko; muzyka Jerzy Satanowski; scenografia Adam Urbanik, Ryszard Melliwa. - Warszawa : Telewizja Polska, 2012. - 1 dysk optyczny (128 min) : dźwiękowy, kolorowy; 12 cm.

(Złota Setka Teatru Telewizji)

Autor

Wojtyszko Maciej (1946- ). Wojtyszko Henryka. Urbaniak Adam. Melliwa Ryszard (1953- ). Satanowski Jerzy (1947- ). Peszek Jan (1944- ). Frycz Jan (1954- ). Radziwiłowicz Jerzy (1950- ).

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Gombrowicz, Witold (1904-1969).

Gatunek

Dokumenty audiowizualne Teatr telewizji Adaptacja telewizyjna

Tytuł z ekranu tytułowego.

DVD.

Ścieżka dźwiękowa w języku polskim.

Józio,narrator i jednocześnie bohater tej powiastki filozoficznej, trzydziestolatek uznawany za sztubaka, przebrany w szkolny mundurek, toczy pojedynek w kilku rundach ze światem i ludźmi – przeciw infantylizacji, czyli upupieniu; przeciwko narzucanym jemu i innym rolom, czyli gębie. Próbuje porachować się z idiotyzmem dydaktycznym szkoły, która wymusza na uczniach odkrycia w rodzaju „Słowacki wielkim poetą był". Rozprawia się z mieszczaństwem, które pod płaszczykiem nowoczesności i swobody obyczajowej kryje czystej krwi filistra. Z drapieżnym szyderstwem odnosi się zarówno do anachronicznego dworu szlacheckiego, jak też prymitywnego chłopstwa i idei „bratania się z parobkami", której wyznawcą jest jego szkolny kolega Miętus. Jednak wszystkie „pojedynki na miny" i kolejne rundy walk: Józio kontra reszta świata kończą się wielką „kupą", bijatyką, ogólnym kłębowiskiem ciał. [https://teatrtv.vod.tvp.pl]

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 2099 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Film

DVD

W koszyku

oceń

(Kocham Teatr)

Autor

Zajączkowski Stanisław (1939- ). Kutz Kazimierz (1929-2018) Stuhr Jerzy (1947- ) Hierowski Zdzisław (1911-1967) Lis Tadeusz (reżyser)

Forma i typ

Programy radiowe i telewizyjne

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Drda, Jan (1915-1970). Głowacki, Janusz (1938-2017). Gogol, Nikołaj (1809-1852). Bezdomność Dusza Emigranci Obyczaje i zwyczaje Pogrzeb Relacje międzyludzkie Szacunek Życzliwość Nowy Jork (Stany Zjednoczone) Rosja

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji

Booklety zawiera teksty dramatu.

Zawiera: DVD 1, Antygona w Nowym Jorku / według dramatu Janusza Głowackiego ; realizacja tv Stanisław Zajączkowski ; reżyseria Kazimierz Kutz ; TVP.

DVD 2, Ożenek / według dramatu Mikołaja Gogola ; reżyseria Jerzy Stuhr ; TVP.

DVD 3, Igraszki z diabłem / według dramatu Jana Drdy ; przekład Zdzisław Hierowski ; reżyseria Tadeusz Lis ; TVP.

Dźwięk: Dolby Digital 5.1, 2.0; obraz: 4:3.

Brak okładki

Film

Kaseta

W koszyku

oceń

Wielopole, Wielopole [Film] / reż. i scenogr. Tadeusz Kantor ; realiz. Stanisław Zajączkowski. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2004. - 1 kas. wiz. [VHS] (86 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 794)

Autor

Zajączkowski Stanisław (1939- ). Kantor Tadeusz (1915-1990)

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Kantor, Tadeusz (1915-1990).

Gatunek

Dokumenty audiowizualne Adaptacja telewizyjna Film fabularny Teatr telewizji

Premiera w Teatrze Telewizji - 27 marca 1984 r.

Słynny spektakl Tadeusza Kantora (1915-90). Przedstawienie powstało podczas włoskiego stażu teatru Cricot 2, premiera odbyła się 23 czerwca 1980 r. w dawnej bazylice przy via Santa Maria we Florencji, w obecności elity krytyków włoskich i europejskich, stając się kolejnym triumfem "geniusza współczesnego teatru". "Wielopole, Wielopole" - dwukrotnie powtórzona w tytule nazwa wsi, w której urodził się Tadeusz Kantor, brzmi jak melancholijne echo pamięci. Zarazem jest to sygnał tak istotnej dla całego spektaklu powtarzalności zdarzeń, podwójności postaci, dwuznaczności. Bliźniaczo podobni do siebie w wyglądzie, stroju i geście są wujowie Karol-patriota i Olek - typowy cywil-dekownik. Szalona ciotka Mańka, która w kółko powtarza zdanie z "Apokalipsy" i uwielbia przebierać się za nieszczęsnego Rabinka, trzykroć rozstrzeliwanego, tak jak Chrystus trzy razy upadał pod krzyżem. Niemal wszystkie postaci nie tylko mają swoje sobowtóry, pośmiertne manekiny-kukły, ale też grają jednocześnie siebie i kogoś innego. Nakładają się na siebie wspomnienia - z dzieciństwa, z czasów pierwszej wojny światowej, z lat okupacji. Cały spektakl "Wielopola" to rekonstrukcja wspomnień, złożona z pięciu sekwencji: Ślub, Lżenie, Ukrzyżowanie, Adaś odjeżdża na front, Ostatnia wieczerza. Na scenie przez cały czas jest obecny Kantor, jak mistrz ceremonii albo dyrygent zespołu. "Ustawia ciągle na nowo" pokój swojego dzieciństwa. "Pokój mojego dzieciństwa jest ciemną i zagracona dziurą. To nieprawda, że dziecinny pokój w naszej pamięci pozostaje słoneczny i jasny. Takim czyni go tylko konwencjonalna maniera literacka. Jest to pokój umarły i umarłych. Przywoływany wspomnieniem - nieustannie umiera. Gdy jednak będziemy dobywać z niego znikome fragmenty, kawałek dywanu, okno, a za nim ulicę biegnącą w głąb, promień słoneczny na podłodze, żółte sztylpy ojca i płacz matki, wtedy rozpocznie sklecać się nasz prawdziwy POKÓJ dzieciństwa, i może uda się nam sklecić również przy tej okazji nasz spektakl!"

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1191 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Film

Kaseta

W koszyku

oceń

Parady [Film] / reż. Krzysztof Zaleski ; realiz. Barbara Sałacka ; scenogr. Alicja Writh ; muz. Jerzy Tyszkowski ; choreogr. Wanda Szczuka ; obsada Piotr Fronczewski, Ewa Dałkowska, Marek Walczewski, Marek Kondrat, Grzegorz Wons. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2003. - 1 kas. wiz. [VHS] (54 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 787)

Autor

Zaleski Krzysztof (1948-2008). Sałacka Barbara. Writh Alicja. Tyszkowski Jerzy. Szczuka Wanda. Fronczewski Piotr (1946- ). Dałkowska Ewa (1947- ). Walczewski Marek (1937-2009). Kondrat Marek (1950- ). Wons Grzegorz (1952- ).

Forma i typ

Filmy i seriale

Temat

Potocki, Jan (1761-1815).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji Dokumenty audiowizualne

Premiera w Teatrze Telewizji - 15 września 1978 r.

"Nieprawdopodobny Potocki", jak nazwał autora "Parad" Czesław Miłosz, ma w historii literatury polskiej własną legendę - kosmopolitycznego arystokraty i ekscentryka, wiodącego życie barwne i awanturnicze, zakończone samobójczym strzałem z pistoletu naładowanego srebrną kulą. Trwałą sławę przyniósł mu "Rękopis znaleziony w Saragossie", fantastyczno-filozoficzna powieść pisana po francusku, jak wszystkie jego dzieła. Jan Potocki (1761-1815), urodzony na Ukrainie, wychowany we Francji i Szwajcarii, mówił płynnie ośmioma językami. Studiował w wiedeńskiej Akademii Inżynierii Wojskowej i otrzymał stopień oficerski. Na Morzu Śródziemnym walczył z piratami zagrażającymi bezpieczeństwu Malty. We Włoszech badał ślady wpływów arabskich, w Turcji zachwycał się orientalnym trybem życia, w Grecji obserwował narastanie buntu przeciwko dominacji tureckiej. Przez całe życie podróżował - do Egiptu, Holandii, Hiszpanii i Maroka, dolnej Saksonii i na Kaukaz, wreszcie do Mongolii, bo nie udało mu się dojechać do Chin. Ożeniony z księżniczką Lubomirską, mając widoki na świetną karierę, wycofał się w świat książek, a za swe główne zadanie uznał badania nad pierwotnymi dziejami Słowiańszczyzny. Penetrował biblioteki, głównie w Paryżu, ogłaszał grube tomy komentowanych wyciągów ze źródeł. Nie był jednak odludkiem, interesowały go bieżące wydarzenia, również polityczne. Jako poseł na Sejm Czteroletni wspierał poczynania stronnictwa reform, założył w Warszawie własną drukarnię, pisał i wydawał śmiałe polemiki, memoriały, pamflety. Walczył jako ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. Po krótkiej kampanii, gdy król przystąpił do Targowicy, a wojsko złożyło broń, Jan Potocki przybył do Łańcuta, gdzie przebywała jego żona. Ku uciesze gości bawiących latem 1792 roku w rezydencji teściowej, księżnej marszałkowej Elżbiety z Czartoryskich Lubomirskiej, napisał i wystawił "Parady". Jedyną rolę kobiecą grała jego piękna bratowa Anna Teofila, hrabina Sewerynowa z książąt Sapiehów Potocka, której zadedykował te "dramatyczne ekstrawagancje", rok później wydane drukiem w mikroskopjnym nakładzie, w edycji prywatnej. Nieliczne egzemplarze, które trafiły do zbiorów publicznych, spoczywały długie lata w bibliotekach. Dopiero w 1958 r. "Dialog" opublikował polski przekład "Parad" i w tym samym roku wystawił je Teatr Dramatyczny w reżyserii Ewy Bonackiej, z Barbarą Krafftówną i Wiesławem Gołasem w rolach Zerzabelli i Gila. Entuzjastycznie przyjęty warszawski spektakl zaprezentowano w 1959 r. na Festiwalu Teatru Narodów w Paryżu. Później "Parady" święciły triumfy na wielu polskich scenach.O telewizyjnej inscenizacji z roku 1978, zaliczonej do Złotej Setki Teatru TV, w branżowej prasie pisano: "Krzysztof Zaleski wybrał drogę pośrednią pomiędzy wierną rekonstrukcją osiemnastowiecznego teatru dworskiego a pastiszem commedii dell'arte. Oszczędna dekoracja, podobnie jak w pierwszej powojennej inscenizacji "Parad" w Teatrze Dramatycznym, składa się z podestu z ledwie zasugerowanymi w tle atrybutami kolejnych miejsc w akcji. Wspaniałe, pełne fantazji i pikanterii kostiumy jak w klasycznej commedii dell'arte, potęgują wyrazistość gry. Dla wykonawców "Parady" stanowią wspaniałą okazję do zaprezentowania pełnej gamy środków aktorskich. Są jedynym w swoim rodzaju sprawdzianem kondycji, umiejętności improwizacji"."Parady" składają się z sześciu miniatur scenicznych, w których występują charakterystyczne dla gatunku postaci. Bohaterem pierwszej pt. "Gil zakochany" jest może niezbyt rozgarnięty sługa, za to pełen zdrowego rozsądku, prostoduszny, lecz na swój sposób przebiegły. Gil zakochuje się w panience Zerzabelli, choć jak sam stwierdza, w pannie dobrze urodzonej "właściwie powinien się był zakochać pan Leander". Romans toczy się jednak wbrew tradycji i logice, ujawniając przewrotność i skłonność do ironii autora "Parad". Scenka następna, "Kalendarz starych mężów", nosi podtytuł "Parodia przepierzenia (z teatru pani de Genlis)" i jest bezlitosną parodią sztuk stanowiących żelazny repertuar łańcuckiego teatru - poczciwych jednoaktówek trzeciorzędnej, ale niebywale popularnej autorki. W miniscence "Podróż Kasandra do Indii" pojawia się kolejna charakterystyczna postać "Parad" - zacny wytwórca serów, który podróżując do wyimaginowanych Indii Wschodnio-Zachodnich objeżdża paryskie przedmieścia. Ten sam bohater, pocieszny i ograniczony mieszczuch, jest przedmiotem kpin w kolejnych jednoaktówkach. "Kasander aktorem" to parodia klasycznych konwencji teatralnych. W historyjce "Kasander literatem" bohater stylizuje się na patrona piśmiennictwa, ogłasza konkurs literacki z nagrodą w postaci własnej córki. Wreszcie, w jednoaktówce "Kasander demokratą", wkracza na drogę kariery politycznej, równie podejrzanej i niedorzecznej jak on, w swych kolejnych wcieleniach

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1193 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Film

DVD

W koszyku

oceń

Ich czworo [Film] / scenariusz Tomasz Zygadło; reżyseria Tomasz Zygadło; scenografia Joanna Jaworska, Jerzy Rudzki. - Warszawa : Telewizja Polska, 2012. - 1 dysk optyczny (DVD) (82 min) : dźwiękowy, kolorowy ; 12 cm.

(Złota Setka Teatru Telewizji)

Autor

Zygadło Tomasz (1947-2011). Jaworska Joanna (scenograf). Rudzki Jerzy. Seniuk Anna (1942- ). Pszoniak Wojciech (1942-2020). Stuhr Jerzy (1947- ).

Forma i typ

Filmy i seriale

Temat

Zapolska, Gabriela (1857-1921).

Gatunek

Teatr telewizji Dokumenty audiowizualne Adaptacja telewizyjna

Na podstawie sztuki Gabrieli Zapolskiej "Ich czworo".

Tytuł z ekranu tytułowego.

DVD-Video; dźwięk mono, format obrazu 4:3.

Ścieżka dźwiękowa w języku polskim.

Historia trójkąta małżeńskiego. Nieroztropna Żona pewnie dąży tutaj do celu. Mąż, choć inteligentny, przy małżonce okazuje się bezbronny. Nie potrafi podjąć jakichkolwiek decyzji. Kochanek bezczelnie wykorzystuje naiwnych, otaczających go ludzi. [https://vod.tvp.pl]

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 2102 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Moralność pani Dulskiej [Film] / reż. Tomasz Zygadło ; scenogr. Jerzy Rudzki ; obsada Anna Seniuk, Janusz Michałowski, Grzegorz Damięcki, Magdalena Komornicka, Iwona Marciniec [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2000. - 1 kas. wiz. [VHS] (119 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 649)

Autor

Zygadło Tomasz (1947-2011). Rudzki Jerzy. Seniuk Anna (1942- ). Michałowski Janusz (1937- ). Damięcki Grzegorz. Komornicka Magdalena. Marciniec Iwona.

Temat

Zapolska, Gabriela (1857-1921).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji

Premiera w Teatrze Telewizji - 23 marca 1992 r.

Najsłynniejszy, do dziś pozostający w repertuarach teatrów dramat Gabrieli Zapolskiej (1857-1921). Dowodem popularności tej "tragikomedii kołtuńskiej" jest wciąż żywy w społecznej świadomości termin "dulszczyzna" jako synonim mieszczańskiej hipokryzji, ciasnoty horyzontów i nadmiernie wysokiego mniemania o własnych walorach moralnych. Sztuka pisana pospiesznie, pod presją trudności finansowych, od razu wystawiona w teatrze krakowskim (w grudniu 1906), ujawniła nie tylko demaskatorskie pasje Zapolskiej - kobiety wyzwolonej, ale także nerw dramaturgiczny autorki, jej świetną znajomość wymogów sceny i tajników sztuki aktorskiej. To jeden z powodów, dla których wciąż grywa się tę klasyczną komedię z kilkoma wspaniale napisanymi rolami. Drugi to zadziwiająca aktualność sztuki w każdej epoce. "Dulszczyzna" nie chce się stać pojęciem historycznym, stale odradza się w nowej, może groźniejszej dla zdrowia społecznego postaci. Prostactwo, zakłamanie, tuszowanie wszelkich skandali i dbanie o zewnętrzne pozory, usta pełne szlachetnych słów i świństwa wyrządzane innym po cichu, przekonanie, że pieniądz nie cuchnie i wszystko może - to zjawiska i postawy bynajmniej nie przebrzmiałe. Twórcy spektaklu nie musieli więc uwspółcześniać tekstu ani "odkrywczo" go odczytywać, by Zapolska zabrzmiała współcześnie. W telewizyjnej inscenizacji jedynie przesunięto akcję w lata 20 naszego wieku, aby uciec od secesyjnych pluszów, aksamitów, ciężkich kostiumów, przytłaczającej scenografii i dusznej atmosfery "strasznomieszczańskiego" salonu. Reżyser Tomasz Zygadło, który przed laty wystawił z sukcesem "Ich czworo", po raz drugi główną rolę powierzył Annie Seniuk. Wspaniała odtwórczyni ról kobiet ciepłych i sympatycznych stworzyła postać osoby właściwie biednej, przeciwko której wszyscy się sprzysięgają. Pani Dulskiej, tak dbającej o dobry wizerunek rodziny, bez przerwy jakieś kłopoty walą się na głowę. Syn włóczy się po kawiarniach i zadaje nie wiadomo z kim - niechby już lepiej romansował ze służącą w domu, zamiast "lampartować" po mieście. Mela i Hesia, dorastające pannice, tylko tańce mają w głowie. Mąż bez przerwy drepcze po mieszkaniu, że i na kopiec Kościuszki by zaszedł, milczy, a gdy już raz się odezwie, to tylko po to, żeby zdystansować się od wszelkich problemów. Pani Aniela może liczyć właściwie tylko na kuzynkę Juliasiewiczową. Gdy Hanka zajdzie w ciążę, a dureń Zbyszko postanowi ożenić się ze służącą, sprytna niewiasta pomoże pani Dulskiej wszystko tak zorganizować, aby mogła "swoje brudy wyprać we własnym domu" i żeby "moralność" znów zatriumfowała

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 911 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Książka

DVD

W koszyku

oceń

Ketchup Schroedera [Film] / według dramatu Domana Nowakowskiego ; reżyseria Filip Zylber ; scenografia Anna Brodnicka, Jeremi Brodnicki ; obsada Piotr Adamczyk, Olaf Lubaszenko, Piotr Fronczewski, Marek Bukowski. - Warszawa : Elipsa, 2007. - 1 dysk optyczny (DVD) (82 minuty) : dźwiękowy, kolorowy ; 20 cm + książka 94, [1] s.

(Kocham Teatr ; 7)

Autor

Zylber Filip (1960- ). Brodnicka Anna (1964- ). Brodnicki Jeremi (1964- ). Adamczyk Piotr (1972- ). Lubaszenko Olaf (1968- ). Fronczewski Piotr (1946- ). Bukowski Marek (1969- ).

Forma i typ

Programy radiowe i telewizyjne

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Nowakowski, Doman (1968- ).

Gatunek

Komediodramat Adaptacja telewizyjna Dokumenty audiowizualne Teatr telewizji

Dźwięk: Dolby Digital 5.1; obraz: 4:3.

Debiutancka sztuka Domana Nowakowskiego, autora przychylnie przyjętych sztuk pisanych dla Teatru TV, "Usta Micka Jaggera" i "Niektóre gatunki dziewic". Bohaterem spektaklu jest poeta, "zawsze drugi" w prowicjonalnych konkursach literackich, który dzięki zbiegowi okoliczności dostaje się do wielkomiejskiego środowiska reklamy. Za cenę kariery - i proporcjonalnego do niej statusu towarzyskiego i materialnego - krok po kroku odstępuje od wartości i kryteriów moralnych, którymi niegdyś się kierował. Widzowie poznają Klimka w momencie, gdy nieoczekiwanie znalazł się na zakręcie drogi życiowej - jak ze złośliwą satysfakcją mówią koledzy, "spadł do keczupu", na którym poślizgnęło się wielu speców od reklamy. Gdy kompletnie wyprany z pomysłów biedzi się nad wymyśleniem "wgryzającego się w podświadomość" sloganu reklamowego, odwiedza go kolega z dawnych lat.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 924 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Mieszczanin szlachcicem [Film] / Molier ; przekł. Tadeusz Boy-Żeleński ; reż. Jerzy Gruza ; scenogr. Otto Axer ; zdj. Tadeusz Jeżak [i in.] ; oprac. muz. Stefan Zawarski, Andrzej Kurylewicz ; obsada Bogumił Kobiela, Barbara Krafftówna, Andrzej Zaorski, Magdalena Zawadzka, Edward Dziewoński. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2000. - 1 kas. wiz. [VHS] (73 min) : dźw., cz.-b.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 626)

Autor

Żeleński Tadeusz (1874-1941). Gruza Jerzy (1932-2020). Axer Otto (1906-1983). Jeżak Tadeusz. Zawarski Stefan (1929-2000). Kurylewicz Andrzej (1932-2007). Kobiela Bogumił (1931-1969). Krafftówna Barbara (1928-2022). Zaorski Andrzej (1943-2021). Zawadzka Magdalena (1944- ). Dziewoński Edward (1916-2002).

Temat

Molier (1622-1673).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji

Nazwa aut.: Jean Baptiste Poquelin

Premiera w Teatrze Telewizji - 26 grudnia 1969 r.

Znakomita inscenizacja komedii, z legendarną rolą Bogumiła Kobieli. Molier (1622-73) napisał "Le bourgeois gentilhomme" na zamówienie króla Ludwika XIV i wystawił komedię w Chambord w 1670 r. Zgodnie z żądaniem protektora, pomieścił w sztuce m.in. balet oraz "ucieszne ceremonie tureckie". W klasycznej inscenizacji telewizyjnej wypadły one rzeczywiście "uciesznie", dzięki ogromnej vis comica aktorów uczestniczących w tej paradzie przebierańców. Jerzy Gruza nie ukrywał, że zdecydował się na realizację "Mieszczanina szlachcicem" przede wszystkim ze względu na Bogumiła Kobielę. Pan Jourdain był ostatnią rolą tragicznie zmarłego w 1969 r. aktora. We wspomnieniu pośmiertnym reżyser zauważył: "Uczył nas bawić. Rozbijał konwencje rozrywki telewizyjnej. Drażnił kołtuna brakiem konwencji. Był szokiem dla wielu w sposobie bycia na scenie, zachowywania się czy grania, proponowania siebie. Był oczarowaniem dla milionów". W przypomnianym spektaklu ze "Złotej Setki" utrwalone też zostały kreacje innych niezapomnianych aktorów - Andrzeja Boguckiego, Kazimierza Rudzkiego. Więc ja już 40 przeszło lat mówię prozą, nie mając o tym najmniejszego pojęcia! - to jedna z najsłynniejszych kwestii pana Jourdain. Świeżo nabytą wiedzą dzieli się z małżonką. - To jest proza, ciemna kobieto! W pamięci widzów pozostały też niezwykłe lekcje, jakie zacny mieszczanin opętany pragnieniem zostania szlachcicem pobiera u nauczycieli muzyki, tańca, fechtunku i filozofii. Dla wszystkich jest jasne, że ich uczeń "nietęgo rozumie się na rzeczy", ale za to tęgo płaci - i bez skrupułów z tego korzystają. "Ciemny mieszczuch" jest dla nich więcej wart od światłego magnata, toteż szydząc za plecami z prostaka bez wykształcenia i ogłady, bezwstydnie wyciągają z jego sakiewki, ile się da, komplementując poczciwca i zachęcając do naśladowania we wszystkim osób dystyngowanych i szlachetnie urodzonych. Nie pomagają śmiechy i złośliwe docinki pyskatej pokojówki Michasi ani utyskiwania energicznej połowicy, że już od dawna cały świat pokpiwa sobie z mężowskich fanaberii, a takie "pchanie się wyżej niż Pan Bóg człowieka stworzył zawsze źle się kończy". Pan Jourdain nie zamierza "grzęznąć na zawsze w mizerii swego stanu". Nie tylko on sam chce upodobnić się do ludzi z wyższych sfer - w strojach, sposobie wysławiania się i bycia, nie wyłączając niewierności małżeńskiej. Postanawia też, że jego córka zostanie markizą. Odprawia starającego się o rękę Lucylli zakochanego w niej ze wzajemnością Kleonta, który uczciwie przyznaje, że nie ma szlacheckiego tytułu. Nagle zjawia się wysłannik syna sułtana tureckiego. Łudząco podobny do Kleonta następca tronu, przypadkiem bawiący w mieście, zakochał się w pięknej Lucylli i natychmiast chce ją poślubić, a dla uniknięcia mezaliansu wynosi przyszłego teścia do godności tureckiego wojewody, czyli mamamuszi

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 912 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)