SOWA OPAC : Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Łodzi Katalog zbiorów

6 wyników

Brak okładki

Film

DVD

W koszyku

oceń

Panny z Wilka / reż. Andrzej Wajda ; scen. wg opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza Zbigniew Kamiński ; zdj. Edward Kłosiński ; muz. Karol Szymanowski ; scenogr. Allan Starski ; kostiumy Wiesława Starska ; obsada Daniel Olbrychski, Anna Seniuk, Maja Komorowska, Stanisława Celińska ; tekst omówienia Jarosław Górnicki ; oprac. omówienia Anna Willman. - Film - Warszawa : Studio Filmowe Perspektywa, 2000. - 1 dysk optyczny (DVD)(111 min.) : dźw., kolor. ; 12 cm + Omówienie lektury szkolnej.

(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 21)

Autor

Iwaszkiewicz Jarosław (1894-1980). Wajda Andrzej (1926-2016). Kamiński Zbigniew (1947- ). Kłosiński Edward (1943-2008). Szymanowski Karol (1882-1937). Starski Allan. Starska Wiesława. Olbrychski Daniel (1945- ). Seniuk Anna (1942- ). Komorowska Maja (1937- ). Celińska Stanisława (1947- ). Górnicki Jarosław. Willman Anna.

Forma i typ

Filmy i seriale

Temat

Iwaszkiewicz, Jarosław (1894-1980) Lektura szkolna

Gatunek

Film fabularny Film polski Film psychologiczny Materiały pomocnicze dla szkół Opowiadanie polskie Adaptacje filmowe

Tyt. z ekranu tytułowego.

Rok produkcji 1979.

Czas projekcji ok. 111 min.

Dokument towarzyszący: Panny z Wilka [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Jarosław Górnicki ; oprac. Anna Willman]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2007. 55, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. A. Wajdy s. 53.

Język filmu polski, napisy angielskie i niemieckie. W dodatkach dostęp do wybranych scen.

"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 21, Panny z Wilka. Dorobek pisarski Jarosława Iwaszkiewicza należy do najbogatszych we współczesnej literaturze polskiej. W toku przeszło 60 lat trwającej twórczości Iwaszkiewicz interesował się wieloma dziedzinami i gatunkami literatury. Uprawiał przez całe życie lirykę, pisał powieści i opowiadania, dramaty, eseje, biografie, reportaże i recenzje. Opowiadania zajmują w jego twórczości miejsce bardzo eksponowane. Jedną z ich wspólnych cech jest realizm ujmowany w kategoriach psychologicznych. Podstawowe dla każdego człowieka problemy, zagadnienia życia i śmierci, sprawy uczuć, miłości są oglądane przez pryzmat mijającego czasu. Nie ma powrotu do zdarzeń sprzed lat. Obraz świata, który przed laty uważaliśmy za jedynie prawdziwy, w świetle późniejszych doświadczeń wydaje się prosty, często banalny. Intymna, refleksyjna opowieść o stosunku człowieka do naturalnego cyklu przyrody: życia i śmierci. Szukając śladów dawnych emocji bohater po wieloletniej nieobecności odwiedza miejsce, w którym spędził młodość. Niespełna czterdziestoletni Wiktor Ruben po stracie przyjaciela przyjeżdża do wujostwa na wieś, gdzie w pobliskim dworku, w gronie kilku panien, spędził młodzieńcze lata. Julia doczekała się bliźniaczek, wyemancypowana Jola wyszła za mąż, Fela przedwcześnie zmarła, zmieniły się też Zosia i Kazia, mała Tunia wyrosła na piękną pannę. Pojawienie się Rubena, jego wspomnienia i chęć ożywienia przeszłości burzą spokój mieszkanek dworu, ujawniają ich powikłane losy, dramaty, życiowe klęski. Ruben wyjeżdża z postanowieniem, że już tu nigdy nie wróci

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Pabianice - Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 74 [Informacja] (1 egz.)

Brak okładki

Film

DVD

W koszyku

oceń

Lawa : opowieść o "Dziadach" Adama Mickiewicza [Film] / scen. i reż. Tadeusz Konwicki ; zdj. Piotr Sobociński ; muz. Zygmunt Konieczny ; scenogr. Allan Starski ; kostiumy Elżbieta Radke, Małgorzata Obłoża ; obsada Gustaw Holoubek, Jolanta Piętek-Górecka, Artur Żmijewski, Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Maja Komorowska ; tekst omówienia Krzysztof Płatek, Maja Dobkowska ; oprac. omówienia Anna Willman. - Film. - Warszawa : Studio filmowe Perspektywa, 2006. - 1 dysk optyczny (DVD) (121 min) : dźw., kolor. ; 12 cm + Omówienie lektury szkolnej.

(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 16)

Autor

Mickiewicz Adam (1798-1855). Konwicki Tadeusz (1926-2015). Sobociński Piotr. Konieczny Zygmunt (1937- ). Starski Allan. Radke Elżbieta. Obłoża Małgorzata. Holoubek Gustaw (1923-2008). Piętek Jolanta (1963- ). Żmijewski Artur (1966- ). Budzisz-Krzyżanowska Teresa (1942- ). Komorowska Maja (1937- ). Płatek Krzysztof. Dobkowska Maja. Willman Anna.

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Mickiewicz, Adam (1798-1855). Lektura szkolna

Gatunek

Film fabularny Film polski Materiały pomocnicze dla szkół Adaptacja filmowa Dramat polski

Tyt. z ekranu tytułowego

Rok produkcji 1989

Czas projekcji ok. 121 min

Dokument towarzyszący: Dziady [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Krzysztof Płatek, Maja Dobkowska (biografia) ; oprac. Anna Willman]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2006. 71, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. T. Konwickiego s. 68-69

Język filmu polski. W dodatkach dostęp do wybranych scen

"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 16, Dziady. Po "Dziady" sięgali najwybitniejsi polscy twórcy. Powstawały przedstawienia, o których głośno było w Polsce, a nawet poza jej granicami. Nigdy jednak nie pokuszono się o przeniesienie Mickiewiczowskiego dramatu na ekran. Jako pierwszy swoją wizję "Dziadów" w wersji filmowej postanowił przedstawić znany polski pisarz i reżyser Tadeusz Konwicki, związany swoją twórczością z Wilnem i Wileńszczyzną. "Tadeusz Konwicki wpadł na pomysł niesłychany. Fascynujący a zarazem zwariowany, karkołomny." - donosił w marcu 1988 roku "Tygodnik Kulturalny". Zresztą mało kto wówczas wierzył w powodzenie tak ryzykownego przedsięwzięcia, uważano je za czyste szaleństwo. "Lawa", której premiera odbyła się 6 listopada 1989 roku, stała się wydarzeniem w świecie artystycznym. Jeszcze w tym samym roku na moskiewskim festiwalu film został wyróżniony Nagrodą Międzynarodowej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Rok później na XV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych Tadeusz Konwicki odbierał specjalną nagrodę jury za twórczą interpretację "Dziadów". W swoim dramacie reżyser ukazał także czasy współczesne, świat XX wieku, dzisiejszy obraz Warszawy z Pałacem Kultury i Nauki, tłumy podczas spotkania z papieżem, a także okrutne wspomnienia II wojny światowej (getto, Katyń, Oświęcim i powstanie warszawskie). Konrada przedstawił w dwóch postaciach, jako młodzieńca (tę rolę zagrał debiutant Artur Żmijewski) oraz człowieka dojrzałego, obarczonego doświadczeniami tego wszystkiego, co zdarzy się później, człowieka który zna przeznaczenie swego narodu. W roli Konrada w starszym wieku wystąpił Gustaw Holoubek, jego monolog - jak pisali krytycy - to najwyższy poziom gry aktorskiej. Okolice Wilna. W przeddzień Święta Zmarłych i prastarego, nocnego obrzędu Dziadów, w rodzinnym, zrujnowanym dworku zjawia się widmo Poety. Powrócił w strony swojej młodości, by raz jeszcze przeżyć wspomnienie romantycznej miłości do Maryli i dramatyczne wydarzenia związane z grupą wileńskich konspiratorów-patriotów. Na cmentarzu Guślarz rozpoczyna obrzęd Dziadów. W tłum wieśniaków, ludzi z różnych epok, wmieszał się Gustaw. Przychodzą kolejne zjawy: Pan, Dziewczyna, Dzieci. W mieście kozacki patrol dokonuje aresztowań młodych spiskowców. Poeta odwiedza chatkę Księdza, wspominając przy nim swą miłość do Maryli. Ksiądz rozpoznaje w przybyszu Gustawa - swego przybranego syna. Na Zamek Królewski w Warszawie zajeżdżają w powozach goście nowego Senatora. W celi wileńskiego więzienia Gustaw przeistacza się w Konrada. Świadkiem tej metamorfozy jest milcząca zjawa Poety. Pijany Senator śni swój koszmarny sen, w którym jawi mu się Imperator i diabły walczące o jego duszę. Wigilia w więzieniu wileńskim. Z cel wychodzą polscy patrioci: Żegota, Sobolewski, Jakub, Frejend i udają się wszyscy do celi Konrada. Salon w Zamku Warszawskim - miejsce spotkań urzędników, literatów, wojskowych i dam do towarzystwa. Na uboczu stoi grupka młodych Polaków zajętych patriotyczną dyskusją. Przy stolikach toczy się rozmowa o ostatnim balu u Nowosilcowa i nowinkach towarzyskich. Przybysz z Litwy opowiada historię wieloletniego więzienia Cichockiego. W drzwiach salonu zjawia się Poeta - przysłuchuje się opowieści o martyrologii Cichockiego. Cela Konrada. Jankowski śpiewa bluźnierczą pieśń. Więźniowie rozmawiają o poczynaniach Nowosilcowa na Litwie i swoich szansach podczas śledztwa. Jan Sobolewski opowiada o wyjeździe kolejnej partii kibitek wywożących ich kolegów na Sybir. Pozostawiony w samotności przez towarzyszy, Konrad rozpoczyna Wielką Improwizację. W celi pojawia się Poeta i podejmuje wątek Improwizacji. Słowom monologu rzucającego wyzwanie Bogu towarzyszą obrazy współczesnych, masowych zgromadzeń Polaków, sceny martyrologii i heroizmu Narodu podczas II wojny światowej. Do zemdlonego Konrada przychodzi Ksiądz Piotr z Kapralem. Ksiądz zaczyna odprawiać egzorcyzmy. Ksiądz Piotr ze swojej celi spogląda na warszawski Pałac Kultury. Rozpoczyna swą modlitwę do Boga o zaprzestanie rzezi polskich dzieci. W różnych miejscach kraju pojawia się symboliczna postać Pielgrzyma-Poety. Pani Rollison stara się o audiencję u Senatora Nowosilcowa w sprawie zwolnienia jej jedynego syna. Kobiecie towarzyszy Ksiądz Piotr, którego - po cynicznym odprawieniu Pani Rollison - Senator przesłuchuje. Bity i znieważony. Piotr prorokuje rychłą śmierć Doktora i Pelikana. Śmierć młodego Rollisona w Klasztorze Dominikanów. Bal u Senatora. Wincenty Pol i Bestużew dyskutują o sensie zabójstwa Senatora. Doktor ginie od uderzenia pioruna. Piotr spotyka Konrada prowadzonego na przesłuchanie i daje wskazówki, jak żyć na zesłaniu. Na cmentarzu uroczystość Dziadów zbliża się do końca. Uczestnicy wychodzą o wschodzie słońca; równiną sunie sznur kibitek wiozących zesłańców na Sybir. Jedna z nich wiezie Konrada, przy następnym nawrocie - Poetę ze śladami kuli na czole

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Pabianice - Pracownia AV 32

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 69 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Film

DVD

W koszyku

oceń

Pan Tadeusz [Film] / reż. Andrzej Wajda ; scen. na podst. poematu Adama Mickiewicza Andrzej Wajda, Jan Nowina-Zarzycki, Piotr Wereśniak ; zdj. Paweł Edelman ; muz. Wojciech Kilar ; scenogr. Allan Starski ; obsada Michał Żebrowski, Alicja Bachleda-Curuś, Bogusław Linda, Daniel Olbrychski, Grażyna Szapołowska ; tekst omówienia Maja Dobkowska, Anna Willman, Bogdan Rudnicki ; oprac. omówienia Joanna Zaborowska. - Warszawa : Heritage Films [i in.], 1999. - 1 dysk optyczny (DVD) (150 min) : dźw., kolor. ; 12 cm + Omówienie lektury szkolnej.

(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 10)

Autor

Mickiewicz Adam (1798-1855). Wajda Andrzej (1926-2016). Nowina-Zarzycki Jan. Wereśniak Piotr. Edelman Paweł (1958- ). Kilar Wojciech (1932-2013). Starski Allan. Żebrowski Michał (1972- ). Bachleda-Curuś Alicja (1983- ). Linda Bogusław (1952- ). Olbrychski Daniel (1945- ). Szapołowska Grażyna (1953- ). Dobkowska Maja. Willman Anna. Rudnicki Bogdan. Zaborowska Joanna.

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Mickiewicz, Adam (1798-1855). Lektura szkolna

Gatunek

Film polski Film historyczny Film fabularny Materiały pomocnicze dla szkół Poezja polska Adaptacja filmowa

Tyt. z ekranu tytułowego

Rok produkcji 1999

Czas projekcji ok. 150 min

Dokument towarzyszący: Pan Tadeusz [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Maja Dobkowska, Anna Willman, rozdz. II Bogdan Rudnicki ; oprac. i opieka red. Joanna Zaborowska]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2006. 63, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. A. Wajdy s. 55

Język filmu polski. W dodatkach dostęp do wybranych scen

"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 10, Pan Tadeusz. Film jest adaptacją epopeji Adama Mickiewicza. Odejście od oryginału zaznacza się m.in. w warstwie językowej, choć postaci nadal będą mówiły wierszem. Dialogi, opracowane przez Piotra Wereśniaka, są skrócone i zagęszczone. Znikną liczne opisy przyrody, tak charakterystyczne dla "Pana Tadeusza". Zastąpi je obraz. "Pan Tadeusz" jest utworem poetyckim, przeznaczonym do czytania, ale w żadnym z dzieł polskiej literatury nie widać tylu obrazów przyrody, ludzi i zdarzeń, jak tutaj. Zmieni się też kolejność wydarzeń przedstawionych przez Mickiewicza w poemacie. Głównym bohaterem "Pana Tadeusza" będzie Jacek Soplica. To na nim skupi się akcja filmu. W centrum wydarzeń pozostawać będzie, jak mówi Andrzej Wajda, postać zbrodniarza, który ukryty nawet przed własnym bratem i synem, pod zakonnym kapturem, odpokutowuje swoje grzechy, będąc równocześnie sprężyną powstańczych przygotowań na Litwie. W końcowej części filmu pojawi się też Narrator - Adam Mickiewicz, piszący na obczyźnie dla współrodaków oddalonych od kraju. Jego glos będzie towarzyszyć wszystkim scenom Epilogu. Będzie go także słuchać grono kilkunastu osób zgromadzonych w paryskim mieszkaniu poety. Adam Mickiewicz napisał "Pana Tadeusza" w 1834 roku, po dziesięciu latach pobytu na obczyźnie. W przepojonym liryzmem i tęsknotą za krajem lat dziecięcych poemacie przedstawił wizję ginącego świata szlacheckiego, ukazał obraz ówczesnej Polski i Polaków. Próba przeniesienia na ekran narodowej epopei od samego początku wzbudzała liczne spory i kontrowersje, dotyczące zarówno obsady, jak i kształtu scenariusza. Choć większość nie wierzyła w powodzenie przedsięwzięcia, Andrzej Wajda nie wycofał się z planów. Biorąc pod uwagę upodobania współczesnej widowni reżyser położył nacisk na akcję, wątek sensacyjny, romans, akcenty humorystyczne, piękno pejzaży, nie rezygnując z oryginalnych poetyckich strof, za pomocą których porozumiewają się aktorzy. "Dialog miał pozostać Mickiewiczowski, a jednocześnie szybki i filmowy" - wspomina pracę nad "Panem Tadeuszem" współautor scenariusza, Piotr Wereśniak. Siłą filmu, jak zgodnie podkreślali wszyscy krytycy, a także sam Andrzej Wajda, jest doborowa obsada. Zdjęcia rozpoczęto 3 lipca 1998 roku, ostatni klaps rozległ się 24 września. Premiera "Pana Tadeusza", którą przekładano ze względu na wejście na ekrany "Ogniem i mieczem", ostatecznie odbyła się 22 października 1999 roku. Film święcił triumfy, pobił rekordy oglądalności, wyprzedzając wielkie przeboje kinowe, jak "Ogniem i mieczem", "Dzień Niepodległości", "Flinstonowie", "Titanic". "W mrocznym paryskim wnętrzu zebrali się emigranci z Polski. Wspominają Ojczyznę. Narrator (Krzysztof Kolberger) snuje opowieść o Ostatnim Zajeździe na Litwie". Jest rok 1811. Do rodzinnego litewskiego dworku w Soplicowie powraca po ukończeniu nauk Tadeusz Soplica (Michał Żebrowski). Gospodarzem posiadłości jest stryj i opiekun młodzieńca, Sędzia (Andrzej Seweryn). Wydaje się, że dom jest zupełnie pusty, jego mieszkańcy wybrali się do pobliskiego lasu. Zwiedzając stare zakamarki, Tadeusz trafia do swego pokoju dziecinnego, w którym zastaje Zosię. Piękna dziewczyna porusza wyobraźnię młodzieńca, budzi w nim uczucie pożądania i namiętności. Wieczorem, podczas kolacji wydanej na Zamku, o który się toczy spór pomiędzy ziemiańską rodziną Sopliców a Hrabią (Marek Kondrat), ostatnim potomkiem Horeszków, Tadeusz spotyka uwodzicielską Telimenę. Nawiązuje z nią romans. Wkrótce okazuje się, że prawdziwą mieszkanką jego pokoju jest śliczna i młodziutka Zosia (Alicja Bachleda-Curuś), której opiekunką jest właśnie Telimena. Tadeusz nawet nie podejrzewa, że powszechnie szanowany i znany ze swych patriotycznych czynów ksiądz Robak jest jego ojcem. Porywczy szlachcic Jacek Soplica, którego pycha i urażona młodzieńcza duma doprowadziły do zbrodni, ukrył się pod mnisim habitem. Przed laty zastrzelił Stolnika Horeszkę, a następnie wstąpił do klasztoru, aby odkupić winy. Do tej pory za tę zbrodnię mści się na całym rodzie Sopliców wierny sługa Stolnika, klucznik Gerwazy (Daniel Olbrychski). Tymczasem ksiądz Robak, widząc szansę na odzyskanie niepodległości, przygotowuje powstanie na Litwie, które ma ułatwić Francji atak na Rosję. Prowadzi działalność konspiracyjną, ukrywając swą tożsamość przed rodziną, przyjaciółmi i wrogami. Dopiero na łożu śmierci wyjawia prawdę

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Pabianice - Pracownia AV 32

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 63 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Ksiądz Marek [Film] / scen. i reż. Krzysztof Nazar ; muz. Zygmunt Konieczny ; zdj. Tomasz Wert ; scenogr. Allan Starski ; obsada Krzysztof Globisz, Daniel Olbrychski, Magdalena Cielecka [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2003. - 1 kas. wiz. [VHS] (94 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 780)

Autor

Nazar Krzysztof (1949- ). Konieczny Zygmunt (1937- ). Wert Tomasz (1949-2008). Starski Allan. Globisz Krzysztof (1957- ). Olbrychski Daniel (1945- ). Cielecka Magdalena.

Temat

Słowacki, Juliusz (1809-1849).

Gatunek

Teatr telewizji Adaptacja telewizyjna

Premiera w Teatrze Telewizji - 26 stycznia 1998 r.

"Słowacki wyszedł z ich (towiańczyków) bandy poróżniwszy się z Mickiewiczem, wydał niby jakiś poemat pt. "Ksiądz Marek", gdzie jest nie już głupim autorem, ale prawie wariatem" - pisał o najnowszym dziele nielubianego przez siebie poety Stefan Witwicki, przyjaciel Mickiewicza. Sam wieszcz w wykładach paryskich zarzucił autorowi "Księdza Marka", że świętokradczą ręką "rozprasza ognistą koronę, otaczającą tak czcigodną głowę" świątobliwego męża, będącego wcieleniem ducha czystego i potężnego. Potem obraził się na przyjaciela Zygmunt Krasiński - za to, że jego przodek w postaci Marszałka konfederatów Krasińskiego został sportretowany mało życzliwie. "Poema dramatyczne we trzech aktach", napisane i opublikowane w Paryżu w 1843 roku, przysporzyły więc autorowi wielu kłopotów. Krytycy - aż po wiek XX - zarzucali mu błądzenie po "bezdrożach doktrynerstwa mistycznego", nieprawdopodobieństwo akcji i motywów działania postaci, rozchwianie konstrukcji. Właściwie dopiero teatr współczesny umiał poradzić sobie z luźną budową dramatu, a w lawinie scen i obrazów dostrzec niezwykłe natężenie ekspresji. Co nie zmienia faktu, że "Ksiądz Marek" należy do utworów rzadko inscenizowanych.Poemat dramatyczny zaliczany do tzw. dramatów mistycznych Juliusza Słowackiego (1809-49), został osnuty wokół autentycznych wydarzeń historycznych. Ich bohaterem jest ksiądz Marek Jandołowicz (ok. 1713-1804), kaznodzieja, superior klasztoru karmelitów w Barze. Podczas konfederacji barskiej zyskał opinię proroka i cudotwórcy. Już za życia otaczany był kultem, a jego legendę rozwinęli m.in. romantycy. U Słowackiego postać karmelity, jak i wydarzenia związane z upadkiem Baru w czerwcu 1768 roku nabierają znaczenia symbolicznego, przeradzając się w misterium męczeństwa i zmartwychwstania. Finał konfederacji barskiej jest ukazany jako przełomowy moment w dziejach narodu: upadku Polski monarchistyczno-magnackiej i narodzin nowej - republikańskiej i demokratycznej. Jest ona reprezentowana przez ideały miłości, prawdy i ofiary właśnie w osobie księdza Marka, charyzmatycznego "bożego rycerza", przywódcy poświęcającego swoje życie po to, żeby przez oczyszczające cierpienie i odrodzeńczą moc zmienić bieg historii

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1196 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Film

DVD

W koszyku

oceń

Panny z Wilka [Film] / reżyseria Andrzej Wajda ; scenariusz wg opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza Zbigniew Kamiński ; zdjęcia Edward Kłosiński ; muzyka Karol Szymanowski ; scenografia Allan Starski ; kostiumy Wiesława Starska ; obsada Daniel Olbrychski, Anna Seniuk, Maja Komorowska, Stanisława Celińska ; tekst omówienia Jarosław Górnicki ; opracowanie omówienia Anna Willman. - [Warszawa] : Studio Filmowe Perspektywa, cop. 2000. - 1 dysk optyczny (DVD) (111 minut) : dźwiękowy, kolorowy ; 12 cm + Omówienie lektury szkolnej.

(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 21)

Autor

Wajda Andrzej (1926-2016). Kamiński Zbigniew (1947- ). Kłosiński Edward (1943-2008). Szymanowski Karol (1882-1937). Starski Allan. Starski Allan (1943- ). Olbrychski Daniel (1945- ). Seniuk Anna (1942- ). Komorowska Maja (1937- ). Celińska Stanisława (1947- ). Górnicki Jarosław. Willman Anna.

Forma i typ

Filmy i seriale.

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Iwaszkiewicz, Jarosław (1894-1980).

Gatunek

Film fabularny Film polski Film psychologiczny Materiały pomocnicze Adaptacja filmowa

Tytuł z ekranu tytułowego.

Rok produkcji 1979.

Na podstawie opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza.

DVD.

Ścieżka dzwiękowa w języku polskim, napisy angielskie i niemieckie.

"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 21, Panny z Wilka. Dorobek pisarski Jarosława Iwaszkiewicza należy do najbogatszych we współczesnej literaturze polskiej. W toku przeszło 60 lat trwającej twórczości Iwaszkiewicz interesował się wieloma dziedzinami i gatunkami literatury. Uprawiał przez całe życie lirykę, pisał powieści i opowiadania, dramaty, eseje, biografie, reportaże i recenzje. Opowiadania zajmują w jego twórczości miejsce bardzo eksponowane. Jedną z ich wspólnych cech jest realizm ujmowany w kategoriach psychologicznych. Podstawowe dla każdego człowieka problemy, zagadnienia życia i śmierci, sprawy uczuć, miłości są oglądane przez pryzmat mijającego czasu. Nie ma powrotu do zdarzeń sprzed lat. Obraz świata, który przed laty uważaliśmy za jedynie prawdziwy, w świetle późniejszych doświadczeń wydaje się prosty, często banalny. Intymna, refleksyjna opowieść o stosunku człowieka do naturalnego cyklu przyrody: życia i śmierci. Szukając śladów dawnych emocji bohater po wieloletniej nieobecności odwiedza miejsce, w którym spędził młodość. Niespełna czterdziestoletni Wiktor Ruben po stracie przyjaciela przyjeżdża do wujostwa na wieś, gdzie w pobliskim dworku, w gronie kilku panien, spędził młodzieńcze lata. Julia doczekała się bliźniaczek, wyemancypowana Jola wyszła za mąż, Fela przedwcześnie zmarła, zmieniły się też Zosia i Kazia, mała Tunia wyrosła na piękną pannę. Pojawienie się Rubena, jego wspomnienia i chęć ożywienia przeszłości burzą spokój mieszkanek dworu, ujawniają ich powikłane losy, dramaty, życiowe klęski. Ruben wyjeżdża z postanowieniem, że już tu nigdy nie wróci

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 728 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Ławeczka [Film] / reż. Maciej Wojtyszko ; przekł. Jerzy Koenig ; scenogr. Wiesława Starska, Allan Starski ; obsada Joanna Żółkowska, Janusz Gajos [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2003. - 1 kas. wiz. [VHS] (81 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 783)

Autor

Wojtyszko Maciej. Koenig Jerzy (1931-2008). Starska Wiesława. Starski Allan. Żółkowska Joanna. Gajos Janusz (1939- ).

Temat

Gel'man, Aleksandr Isaakovič (1933- ).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji

Premiera w Teatrze Telewizji - 3 października 1988 r.

Aleksander Gelman - współczesny dramaturg rosyjski, przypisywany był jeszcze do niedawna do nurtu "neoprodukcyjnego". Jego wczesne sztuki, takie jak "Protokół pewnego zebrania partyjnego", "Sprzężenie zwrotne", czy "My, niżej podpisani" rozgrywały się zwykle na placach wielkich budów socjalizmu, w dyrektorskich gabinetach i lokalach terenowych komitetów partyjnych. Tłem dialogu i perypetii bohaterów były dygnitarskie biurka, stoły prezydialne pokryte obowiązkowo zielonym suknem oraz "rekwizyty" rodem ze świata przemysłu ciężkiego - traktory, ciężarówki, spychacze... Główne role grali w tych dramatach zwykle ludzie "ze świecznika" - dyrektorzy, brygadziści, sekretarze partii. Stanowiło to logiczną konsekwencję artystycznego credo Gelmana, który wielokrotnie twierdził, że interesują go przede wszystkim konflikty na styku "ekonomiki i moralności, ekonomiki i sumienia". Już w tych debiutanckich sztukach późniejszy autor "Ławeczki" ujawnił sporą zręczność w konstruowaniu intrygi, a także rzetelność i emocjonalne zaangażowanie w poruszaną problematykę.Z biegiem czasu Gelman zaczął obdarzać swych bohaterów bogatszym życiem wewnętrznym. Ich świat nie ograniczał się już wyłącznie do pracy. Gelman począł pokazywać również ich uwikłanie w życie rodzinne, często pełne bolesnych spięć i gorzkich rozczarowań. Tak było np. w dramacie "Sami, ze wszystkimi". W kontekście wcześniejszych dokonań artystycznych Gelmana "Ławeczka" stanowi wyjątek. Jest to sztuka kameralna, wręcz intymna. Jej bohaterowie są przeciętni, niczym nie wyróżniają się z tłumu. On pracuje jako kierowca podmiejskich autobusów, ona czuwa nad jakością skarpetek w przedsiębiorstwie odzieżowym. Dla żadnego z nich praca nie jest misją ani powołaniem, jak u wcześniejszych Gelmanowskich bohaterów. Traktują ją wyłącznie jako źródło utrzymania. Obydwoje nie są już pierwszej młodości, obydwojgu życie raczej się nie ułożyło. Ich spotkanie w parku jest przypadkowe, lecz zarówno jedno, jaki drugie przyszło tu w tym samym celu - znalezienia partnera do erotycznej przygody, która ubarwiłaby ich szarą egzystencję, pozwoliła choć na chwilę zapomnieć o samotności. Rozmowa obydwojga bohaterów staje się dla Gelmana pretekstem do prześwietlenia ich powikłanych psychik. Do ukazania wewnętrznej walki lęku przed "otwarciem się" i potrzeby akceptacji własnego "ja" przez drugiego człowieka. W ujęciu Gelmana "parkowy romans" Jej i Jego jest nie tylko poruszającą, tragikomiczną opowieścią o poszukiwaniu miłości. Staje się także wielką metaforą wzajemnych związków między kobietą i mężczyzną. Ekranizacja Macieja Wojtyszki jest przeniesieniem, cieszącej się wielkim powodzeniem, inscenizacji z warszawskiego Teatru Powszechnego. W rolach głównych wystąpili Janusz Gajos i Joanna Żółkowska. Oboje dali popis aktorskiego kunsztu. Zwłaszcza rola Gajosa, dająca większe możliwości interpretacyjne, zyskała aplauz krytyki i publiczności. Aktor mistrzowsko pokazał powolne obnażanie się swego bohatera, który bezlitośnie "przyciskany do muru" przez partnerkę zrzuca kolejne maski, wyzbywa się kolejnych póz, by wreszcie w przejmującym monologu odsłonić całą prawdę o sobie. Dla potrzeb Teatru Telewizji spektakl zrealizowano w plenerze - w autentycznym parku, wśród zieleni drzew i śpiewu ptaków. Mimo zmian scenograficznych i ograniczenia "pola" odbioru do ram zakreślonych okiem kamery, przedstawienie zdołało zachować wiele ze swej niepowtarzalnej urody

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1186 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)