SOWA OPAC : Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Łodzi Katalog zbiorów

7 wyników

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Trzy siostry [Film] / reż. Aleksander Bardini ; przekł. Bronisław Dąbrowski ; scenogr. Jan Banucha ; obsada Ewa Ziętek, Krystyna Janda, Joanna Szczepkowska, Władysław Kowalski, Zbigniew Zapasiewicz, Marek Walczewski, Piotr Fronczewski. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2002. - 1 kas. wiz. [VHS] (128 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 758)

Autor

Bardini Aleksander (1913-1995). Dąbrowski Bronisław. Banucha Jan (1934-2008). Ziętek Ewa (1953- ). Janda Krystyna (1952- ). Szczepkowska Joanna (1953- ). Kowalski Władysław (1936-2017). Zapasiewicz Zbigniew (1934-2009). Walczewski Marek (1937-2009). Fronczewski Piotr (1946- ). Czechow Anton (1860-1904).

Temat

Czechow, Anton (1860-1904).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji

Premiera w Teatrze Telewizji - 25 listopada 1974 r.

Czechowowski świat pełen jest szarych ludzi i ich zaściankowych problemów, zatopionych w monotonii życia. Świat, którego historię tworzy codzienne picie herbaty. Czechow nie rozwija akcji dramatycznej, nie buduje tradycyjnie pojętej intrygi. Mimo to z niepozornego losu swoich bohaterów potrafi wydobyć prawdziwą tragedię ludzkiego istnienia. "Trzy siostry" w reżyserii Aleksandra Bardiniego spełniają wszystkie postulaty teatralne autora. Są opowieścią o życiu, które przecieka ludziom przez palce, o nie spełnionych nadziejach i kalekich charakterach, o świecie, gdzie królestwem płaci się nie za konia, lecz za szklankę herbaty

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1036 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Film

Kaseta

W koszyku

oceń

Nie-Boska komedia [Film] / reż. Zygmunt Hubner ; realiz. Barbara Borys-Damięcka ; scenogr. Lidia Skarżyńska, Jerzy Skarżyński ; muz. Bohdan Mazurek ; obsada Jerzy Zelnik, Anna Dymna, Marek Walczewski, Jerzy Radziwiłowicz, Jerzy Trela [i in.]. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2004. - 1 kas. wiz. [VHS] (118 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 795)

Autor

Hubner Zygmunt (1930-1989). Borys-Damięcka Barbara. Skarżyńska Lidia. Skarżyński Jerzy. Mazurek Bohdan. Zelnik Jerzy (1945- ). Dymna Anna (1951- ). Walczewski Marek (1937-2009). Radziwiłowicz Jerzy (1950- ). Trela Jerzy. Krasiński Zygmunt (1812-1859)

Forma i typ

Filmy i seriale

Temat

Krasiński, Zygmunt (1812-1859).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Dokumenty audiowizualne Teatr telewizji

Premiera w Teatrze Telewizji - 11 października 1982 r.

Pierwsza telewizyjna inscenizacja najgłośniejszego - obok "Irydiona", nie licząc imponującej korespondencji, uznawanej także za istotne dokonanie literackie - dzieła Zygmunta Krasińskiego (1812- 59). Prapremiera "Nie-Boskiej komedii" odbyła się w Krakowie dopiero w 1902 r., m.in. dlatego, że dziewiętnastowieczny teatr za pomocą dostępnych sobie środków nie był w stanie zrealizować nowatorskiego w formie "tworu słowiańskiej wyobraźni", wedle określenia Mickiewicza. W swych wykładach w College de France wieszcz analizował dramat Krasińskiego jako najwyższe osiągnięcie teatru polskiego. Co zaskakujące, "Nie-Boska komedia", pisana w Wiedniu i Wenecji w 1833 r., jest dziełem zaledwie 21-letniego twórcy, dotychczas pisującego powieści historyczne w stylu Scotta."Nawet zważywszy znakomitość umysłu Krasińskiego - zauważył w swej "Historii literatury polskiej" Czesław Miłosz - trudno pojąć, jak młody arystokrata mógł stworzyć jedyne w tym czasie europejskie dzieło zajmujące się walką klas w kategoriach nieomal marksistowskich (Karol Marks miał wówczas piętnaście lat!). Być może dramat zrodził się w jakichś tajemniczych głębiach lęku w podświadomości młodego człowieka. Był wstrząśnięty rewolucją francuską 1830 roku i rozruchami robotniczymi w Lyonie. Był także pod wrażeniem poglądów ojca na polskie powstanie. Współczesne mu wydarzenia wraz z rozmyślaniami nad rewolucją francuską roku 1789 zlały się w jego umyśle w ideę rewolucji w ogóle. Było dla niego jasne, że rewolucja w Europie musi nadejść i że zmiecie ona jego i ludzi jego pokroju". Telewizyjna inscenizacja Zygmunta Hubnera została zrealizowana w pół filmowej, pół teatralnej konwencji, w naturalnej scenerii starych murów i ruin, w pięknych plenerach, wśród mgieł, dymów i ognia symbolizującego grozę rewolucyjnego piekła. Jak podkreślano w recenzjach popremierowych, widowisko urzeka urodą romantycznej stylizacji - "dokonała się na małym ekranie konkretyzacja tego, co zawsze pozostawało poza możliwościami sceny, przy czym w aranżacji tła czuje się rygor stylu, smakowanie detali, estetyczny ład. Słowem, "Nie-Boska" jakiej nie było".Podobnie jak Mickiewicz w "Dziadach" i Słowacki w "Kordianie", Krasiński najpierw ukazuje typowy dla bohatera romantycznego dramat osobisty - zaślubiny hrabiego Henryka z niekochaną kobietą, chorobę synka, obłęd i śmierć żony, która płaci najwyższą cenę za ścigane przez męża poetyckie miraże. Jednak piękna Dziewica, uosobienie Poezji, w istocie okazuje się trupem - wszystko, co czynił Henryk, kolejna ofiara "książek zbójeckich", obnaża tylko jego wewnętrzną pustkę. Część druga "Nie-Boskiej komedii" to dramat społeczny. Bohater występuje tu jako człowiek zaangażowany politycznie, stojący na czele skazanej na zagładę arystokracji, broniącej się już tylko w Okopach Świętej Trójcy przed nadciągającymi zastępami rewolucjonistów pod wodzą Pankracego, charyzmatycznego przywódcy, człowieka o żelaznej woli, jasno myślącego i konsekwentnie zdążającego do celu. Spotkanie tych dwóch postaci, krańcowo różnych osobowości, stanowi kluczowy moment dramatu, a nocna wyprawa Henryka do obozu rewolucjonistów, przypominająca wędrówkę przez dantejskie piekło, unaocznia destrukcję wszelkich wartości po obu stronach. Giną obaj - Henryk, który samobójczym gestem próbuje sam siebie ocalić przed ostateczną klęską, i Pankracy, przytłoczony wizją krzyża i zwyciężającego Galilejczyka. Jak pisała prof. Maria Janion, Krasiński "powiedział "nie" arystokracji i demokracji. Znacząca wieloznaczność zakończenia "Nie-Boskiej komedii" odsłania wszystkie antynomie dramatu. Ale wśród tych miażdżących antynomii dla Krasińskiego jako romantyka istniał jeden istotny punkt oparcia: zbuntowany, cierpiący człowiek szukający sensu swego bytu między ziemią a niebem"

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1192 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Książka

Kaseta

W koszyku

oceń

Damy i huzary [Film] / Aleksander Fredro ; reż. Olga Lipińska ; oprac. muz. Andrzej Trybuła ; scenogr. Jerzy Gorazdowski ; kostiumy Małgorzata Spychalska ; obsada Danuta Szaflarska, Ryszarda Hanin, Zofia Kucówna, Marek Walczewski, Wojciech Pokora. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2000. - 1 kas. wiz. [VHS] (79 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 648)

Autor

Lipińska Olga (1937- ). Trybuła Andrzej. Gorazdowski Jerzy. Spychalska Małgorzata. Szaflarska Danuta (1915-2017). Hanin Ryszarda (1919-1994). Kucówna Zofia (1933- ). Walczewski Marek (1937-2009). Pokora Wojciech (1934- ). Fredro Aleksander (1793-1876)

Forma i typ

Filmy i seriale

Temat

Fredro, Aleksander (1793-1876).

Gatunek

Teatr telewizji Adaptacja telewizyjna

Premiera w Teatrze Telewizji - 24 grudnia 1973 r.

Inscenizacja "Dam i huzarów" w reżyserii Olgi Lipińskiej uznawana jest za jedno z najlepszych przedstawień "fredrowskich" w dziejach Teatru Telewizji. Widowiskowo zrealizowany spektakl, okraszony znakomitymi kreacjami aktorskimi zapisał się w pamięci widzów na trwałe. Bronisław Pawlik - po Jaraczu, Kurnakowiczu i Woszczerowiczu - zagrał Rotmistrza "na miarę swoich wiekich poprzedników" - pisali recenzenci po premierze. Deszcz pochwał spadł również na Marka Walczewskiego, który "z dużym powodzeniem" wcielił się w postać Majora. Zniewalająco komiczny okazał się Kapelan Jana Kobuszewskiego, co i raz recytujący sakramentalne "Nie uchodzi, nie uchodzi". I wreszcie trzy ciotki, brawurowo zagrane przez Danutę Szaflarską, Ryszardę Hanin i Zofię Kucównę. "Nie zdarzyło mi się jeszcze podziwiać takiego tercetu" - napisał jeden z krytyków i nie była to bynajmniej opinia odosobniona. Akcja sztuki toczy się w domu Majora na wsi. Wczasuje on tutaj z grupą przyjaciół - huzarów. Odpoczynek w sielskim ustroniu umilają im polowania i gra w szachy. Dopiero co wyprawiono z dworku "ostatnią białogłowę". "Będzie raz przed się cicho i spokojnie" - marzy Rotmistrz. Kawalerski błogostan nie trwa jednak długo. Majora odwiedzają bowiem trzy siostry razem ze "świtą", bynajmniej nie złożoną z mężczyzn. Żołnierski honor nakazuje godnie przyjąć niewiasty. "Huzary" dwoją się i troją, jednak ich wysiłki odnoszą skutki zgoła przeciwne do zamierzonych. Tymczasem "damy" nie zrażone nieokrzesaniem swych gospodarzy postanawiają wprowadzić w życie swoje plany, dotyczące ożenku Majora

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 862 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Film

DVD

W koszyku

oceń

Wesele [Film] / reżyseria Andrzej Wajda; scenariusz wg dramatu Stanisława Wyspiańskiego Andrzej Kijowski; zdjęcia Witold Sobociński; muzyka Stanisław Radwan. - Warszawa : Agora, 2011. - 1 dysk optyczny (DVD) (102 min) : dźwiękowy, kolorowy ; 12 cm + książka : 88 s. : il. ; 20 cm.

(Mistrzowie Polskiego Kina ; 20)

Autor

Wajda Andrzej (1926-2016). Kijowski Andrzej (1928-1985). Sobociński Witold (1929-2018). Radwan Stanisław (1939- ). Walczewski Marek (1937-2009). Jurasz-Olszewska Izabela (1930- ). Olbrychski Daniel (1945- ). Krakowska Emilia (1940- ). Wyspiański Stanisław (1869-1907). Wesele

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Wyspiański, Stanisław (1869-1907).

Gatunek

Dokumenty audiowizualne Film fabularny Film polski Dramat filmowy Adaptacja filmowa

Rekonstrukcja cyfrowa.

Film wyprodukowano w 1972 roku.

Do filmu dołączona jest książka pt.: Wojciech Pszoniak / [tekst Jacek Szczerba].

Tytuł z ekranu tytułowego.

DVD, 16:9, 3.0.

Film w języku polskim.

Akcja filmu zaczyna się od wyjazdu orszaku weselnego sprzed kościoła Mariackiego. Następnie, mijając okoliczne wsie, kawalkada dociera do domu Gospodarza. Rozpoczyna się wesele Pana Młodego, który jest inteligentem, z Panną Młodą, pochodzącą z chłopskiej rodziny. Goście również wywodzą się z obu stanów. Zabawa szybko się rozkręca. Nocą pod dach Gospodarza przybywa Rachela, młoda Żydówka o wrażliwej, "poetycznej" duszy. To ona, ulegając weselnej euforii, "zaprasza" na zabawę Chochoła, stojącego za oknem. W wesoły gwar weselnej biesiady niepostrzeżenie wsącza się aura niesamowitości. Mistrzowska adaptacja dramatu Stanisława Wyspiańskiego, dokonana przez Andrzeja Wajdę. Odpowiedni klimat epoki został stworzony poprzez kolorystykę, scenografię, kostiumy ale również, a może przede wszystkim przez muzykę. Mistrz Wajda w doskonały sposób obsadził w rolach aktorów, którzy stworzyli niezapomniane, wręcz życiowe kreacje. Obraz jest przesiąknięty charakterystyczną dla Wyspiańskiego symboliką, tajemniczością i niejednoznacznymi postaciami. "Wesele" to lektura obowiązkowa dla każdego Polaka. [opis dystrybutora].

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 1934 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Film

DVD

W koszyku

oceń

Wesele [Film] / reżyseria Andrzej Wajda ; scenariusz wg dramatu Stanisława Wyspiańskiego Andrzej Kijowski ; zdjęcia Witold Sobociński ; muzyka Stanisław Radwan ; scenografia Tadeusz Wybult ; kostiumy Krystyna Zachwatowicz ; obsada Marek Walczewski, Ewa Ziętek, Izabella Olszewska, Daniel Olbrychski, Emilia Krakowska, Kazimierz Opaliński ; tekst omówienia Krzysztof Płatek, Anna Willman ; opracowanie omówienia Anna Willman. - Warszawa : Best Film : Studio Filmowe Perspektywa, [2006]. - 1 dysk optyczny (DVD) : dźwiękowy, kolorowy ; 12 cm + Omówienie lektury szkolnej.

(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 5)

Autor

Wajda Andrzej [1926-2016]. Kijowski Andrzej (1928-1985). Sobociński Witold (1929-2018). Radwan Stanisław (1939- ). Wybult Tadeusz (1921-2004). Zachwatowicz-Wajda Krystyna (1930- ). Walczewski Marek (1937-2009). Ziętek Ewa (1953- ). Olszewska Izabella (1930- ). Olbrychski Daniel (1945- ). Krakowska Emilia (1940- ). Opaliński Kazimierz (1890-1979). Płatek Krzysztof. Willman Anna.

Forma i typ

Filmy i seriale.

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Wyspiański, Stanisław (1869-1907). Pomoce dydaktyczne

Gatunek

Film fabularny Dramat filmowy Film polski Adaptacja filmowa

Tytuł z ekranu tytułowego.

Rok produkcji 1972.

Czas projekcji ok. 102 minut.

Dokument towarzyszący: Wesele : [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Krzysztof Płatek ; rozdz. IV i V oraz oprac. całości Anna Willman]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2006. 71, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. A. Wajdy s. 61

Na podstawie dramatu Stanisława Wyspiańskiego.

DVD, Dźwięk: Dolby Digital 5.1, 2.0; obraz: 4:3.

Język filmu polski, napisy polskie.

"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 5, Wesele. Mistrzowska adaptacja dramatu Stanisława Wyspiańskiego, dokonana przez Andrzeja Wajdę. Odpowiedni klimat epoki został stworzony poprzez kolorystykę, scenografię, kostiumy, ale również, a może przede wszystkim przez muzykę. Mistrz Wajda w doskonały sposób obsadził w rolach aktorów, którzy stworzyli niezapomniane, wręcz życiowe kreacje. Obraz jest przesiąknięty charakterystyczną dla Wyspiańskiego symboliką, tajemniczością i niejednoznacznymi postaciami. "Wesele" to lektura obowiązkowa dla każdego Polaka. "Wesele" Andrzeja Wajdy uchodzi w polskim kinie za szczytowe dokonanie modelu "twórczej adaptacji klasyki literackiej". Autor "Popiołu i diamentu" wykreował na ekranie świat wierny temu opisywanemu przez Wyspiańskiego, realizując się jednak pod względem artystycznym - stworzył własną, niepowtarzalną poetykę tej niezwykłej, dualistycznej opowieści. O tej dwoistości mówi sam reżyser w niezwykle interesujących dodatkach umieszczonych na płycie, wspominając pierwowzór jednego ze swoich najlepszych filmów: "Łączy on w sobie w jakiś niezwykły sposób opis prawdziwego wesela, którego Wyspiański był świadkiem późną jesienią 1900 roku, z całą problematyką filozoficzną, historiozoficzną i wolnościową, bliską w tym czasie polskiemu społeczeństwu". Film na początku cechuje niezwykła dynamika - tak charakterystyczna dla późniejszej, genialnej "Ziemi obiecanej". Marcel Martin, dziennikarz paryskiego "Ekranu", porównuje nawet siłę bijącą z ekranu do diabelskiej rakiety. Rytm przez nią narzucony uzyskany został dzięki mistrzowskim zdjęciom Witolda Sobocińskiego - jego kamera bawi się wraz z zebranymi gośćmi, rzuca się za nimi w szaleńczy taniec, kręci dookoła nich. Rytm wypowiadanych przez weselników kwestii zgodny jest z rytmem ludowej muzyki. W pewnym momencie dostajemy zawrotu głowy tak, jakbyśmy sami uczestniczyli w przedstawianych wydarzeniach. Od momentu, kiedy nieświadoma niczego młoda para - za namową Poety - zaprosi do domu chochoła - bohaterowie oślepieni zostaną przez światła, ich oczom ukażą się wizje o takiej intensywności, jakiej nigdy nie udało się uzyskać ani przedtem, ani później na ekranie. Wybitne kreacje stworzyli tu Daniel Olbrychski, Andrzej Łapicki i Bożena Dykiel, przeszywającą muzykę skomponował Stanisław Radwan. Należy podkreślić, że polskiego filmu o takich emocjach i tak wspaniałej stronie wizualnej szukać próżno. Mało tego, Andrzej Wajda stworzył arcydzieło, które - docenione przez m.in. Elię Kazana - weszło już do kanonu europejskiej kinematografii.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 682 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Film

DVD

W koszyku

oceń

Wesele [Film] / reż. Andrzej Wajda ; scen. wg dramatu Stanisława Wyspiańskiego Andrzej Kijowski ; zdj. Witold Sobociński ; muz. Stanisław Radwan ; scenogr. Tadeusz Wybult ; kostiumy Krystyna Zachwatowicz ; obsada Marek Walczewski, Ewa Ziętek, Izabella Olszewska, Daniel Olbrychski, Emilia Krakowska, Kazimierz Opaliński ; tekst omówienia Krzysztof Płatek, Anna Willman ; oprac. omówienia Anna Willman. - Film. - Warszawa : Best Film : Studio Filmowe Perspektywa, 2006. - 1 dysk optyczny (DVD) (102 min) : dźw., kolor. ; 12 cm + Omówienie lektury szkolnej.

(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 5)

Autor

Wyspiański Stanisław (1869-1907). Wajda Andrzej (1926-2016). Kijowski Andrzej. Sobociński Witold (1929-2018). Radwan Stanisław (1939- ). Wybult Tadeusz. Zachwatowicz-Wajda Krystyna (1930- ). Walczewski Marek (1937-2009). Ziętek Ewa (1953- ). Olszewska Izabella. Olbrychski Daniel (1945- ). Krakowska Emilia. Opaliński Kazimierz (1890-1979). Płatek Krzysztof. Willman Anna.

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Wyspiański, Stanisław (1869-1907). Lektura szkolna

Gatunek

Film fabularny Materiały pomocnicze dla szkół Film polski Dramat Dramat polski Adaptacja filmowa

Tyt. z ekranu tytułowego

Rok produkcji 1972

Czas projekcji ok. 102 min

Język filmu polski, napisy polskie. W dodatkach dostęp do wybranych scen

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Pabianice - Pracownia AV 32

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 58 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)

Brak okładki

Film

Kaseta

W koszyku

oceń

Parady [Film] / reż. Krzysztof Zaleski ; realiz. Barbara Sałacka ; scenogr. Alicja Writh ; muz. Jerzy Tyszkowski ; choreogr. Wanda Szczuka ; obsada Piotr Fronczewski, Ewa Dałkowska, Marek Walczewski, Marek Kondrat, Grzegorz Wons. - Warszawa : Telewizja Polska S.A., 2003. - 1 kas. wiz. [VHS] (54 min) : dźw., kolor.

(Złota Setka Teatru Telewizji ; 787)

Autor

Zaleski Krzysztof (1948-2008). Sałacka Barbara. Writh Alicja. Tyszkowski Jerzy. Szczuka Wanda. Fronczewski Piotr (1946- ). Dałkowska Ewa (1947- ). Walczewski Marek (1937-2009). Kondrat Marek (1950- ). Wons Grzegorz (1952- ).

Forma i typ

Filmy i seriale

Temat

Potocki, Jan (1761-1815).

Gatunek

Adaptacja telewizyjna Teatr telewizji Dokumenty audiowizualne

Premiera w Teatrze Telewizji - 15 września 1978 r.

"Nieprawdopodobny Potocki", jak nazwał autora "Parad" Czesław Miłosz, ma w historii literatury polskiej własną legendę - kosmopolitycznego arystokraty i ekscentryka, wiodącego życie barwne i awanturnicze, zakończone samobójczym strzałem z pistoletu naładowanego srebrną kulą. Trwałą sławę przyniósł mu "Rękopis znaleziony w Saragossie", fantastyczno-filozoficzna powieść pisana po francusku, jak wszystkie jego dzieła. Jan Potocki (1761-1815), urodzony na Ukrainie, wychowany we Francji i Szwajcarii, mówił płynnie ośmioma językami. Studiował w wiedeńskiej Akademii Inżynierii Wojskowej i otrzymał stopień oficerski. Na Morzu Śródziemnym walczył z piratami zagrażającymi bezpieczeństwu Malty. We Włoszech badał ślady wpływów arabskich, w Turcji zachwycał się orientalnym trybem życia, w Grecji obserwował narastanie buntu przeciwko dominacji tureckiej. Przez całe życie podróżował - do Egiptu, Holandii, Hiszpanii i Maroka, dolnej Saksonii i na Kaukaz, wreszcie do Mongolii, bo nie udało mu się dojechać do Chin. Ożeniony z księżniczką Lubomirską, mając widoki na świetną karierę, wycofał się w świat książek, a za swe główne zadanie uznał badania nad pierwotnymi dziejami Słowiańszczyzny. Penetrował biblioteki, głównie w Paryżu, ogłaszał grube tomy komentowanych wyciągów ze źródeł. Nie był jednak odludkiem, interesowały go bieżące wydarzenia, również polityczne. Jako poseł na Sejm Czteroletni wspierał poczynania stronnictwa reform, założył w Warszawie własną drukarnię, pisał i wydawał śmiałe polemiki, memoriały, pamflety. Walczył jako ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. Po krótkiej kampanii, gdy król przystąpił do Targowicy, a wojsko złożyło broń, Jan Potocki przybył do Łańcuta, gdzie przebywała jego żona. Ku uciesze gości bawiących latem 1792 roku w rezydencji teściowej, księżnej marszałkowej Elżbiety z Czartoryskich Lubomirskiej, napisał i wystawił "Parady". Jedyną rolę kobiecą grała jego piękna bratowa Anna Teofila, hrabina Sewerynowa z książąt Sapiehów Potocka, której zadedykował te "dramatyczne ekstrawagancje", rok później wydane drukiem w mikroskopjnym nakładzie, w edycji prywatnej. Nieliczne egzemplarze, które trafiły do zbiorów publicznych, spoczywały długie lata w bibliotekach. Dopiero w 1958 r. "Dialog" opublikował polski przekład "Parad" i w tym samym roku wystawił je Teatr Dramatyczny w reżyserii Ewy Bonackiej, z Barbarą Krafftówną i Wiesławem Gołasem w rolach Zerzabelli i Gila. Entuzjastycznie przyjęty warszawski spektakl zaprezentowano w 1959 r. na Festiwalu Teatru Narodów w Paryżu. Później "Parady" święciły triumfy na wielu polskich scenach.O telewizyjnej inscenizacji z roku 1978, zaliczonej do Złotej Setki Teatru TV, w branżowej prasie pisano: "Krzysztof Zaleski wybrał drogę pośrednią pomiędzy wierną rekonstrukcją osiemnastowiecznego teatru dworskiego a pastiszem commedii dell'arte. Oszczędna dekoracja, podobnie jak w pierwszej powojennej inscenizacji "Parad" w Teatrze Dramatycznym, składa się z podestu z ledwie zasugerowanymi w tle atrybutami kolejnych miejsc w akcji. Wspaniałe, pełne fantazji i pikanterii kostiumy jak w klasycznej commedii dell'arte, potęgują wyrazistość gry. Dla wykonawców "Parady" stanowią wspaniałą okazję do zaprezentowania pełnej gamy środków aktorskich. Są jedynym w swoim rodzaju sprawdzianem kondycji, umiejętności improwizacji"."Parady" składają się z sześciu miniatur scenicznych, w których występują charakterystyczne dla gatunku postaci. Bohaterem pierwszej pt. "Gil zakochany" jest może niezbyt rozgarnięty sługa, za to pełen zdrowego rozsądku, prostoduszny, lecz na swój sposób przebiegły. Gil zakochuje się w panience Zerzabelli, choć jak sam stwierdza, w pannie dobrze urodzonej "właściwie powinien się był zakochać pan Leander". Romans toczy się jednak wbrew tradycji i logice, ujawniając przewrotność i skłonność do ironii autora "Parad". Scenka następna, "Kalendarz starych mężów", nosi podtytuł "Parodia przepierzenia (z teatru pani de Genlis)" i jest bezlitosną parodią sztuk stanowiących żelazny repertuar łańcuckiego teatru - poczciwych jednoaktówek trzeciorzędnej, ale niebywale popularnej autorki. W miniscence "Podróż Kasandra do Indii" pojawia się kolejna charakterystyczna postać "Parad" - zacny wytwórca serów, który podróżując do wyimaginowanych Indii Wschodnio-Zachodnich objeżdża paryskie przedmieścia. Ten sam bohater, pocieszny i ograniczony mieszczuch, jest przedmiotem kpin w kolejnych jednoaktówkach. "Kasander aktorem" to parodia klasycznych konwencji teatralnych. W historyjce "Kasander literatem" bohater stylizuje się na patrona piśmiennictwa, ogłasza konkurs literacki z nagrodą w postaci własnej córki. Wreszcie, w jednoaktówce "Kasander demokratą", wkracza na drogę kariery politycznej, równie podejrzanej i niedorzecznej jak on, w swych kolejnych wcieleniach

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Łódź - Pracownia Audiowizualna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 1193 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)