Zastrzeżyński Wacław (1900-1959)
Sortowanie
Źródło opisu
Katalog zbiorów
(3)
Forma i typ
Filmy i seriale
(3)
Dostępność
dostępne
(3)
Placówka
Łódź - Pracownia Audiowizualna
(2)
Pabianice - Pracownia AV 32
(1)
Autor
Krzyżanowski Julian (1892-1976)
(448)
Żeleński Tadeusz (1874-1941)
(435)
Sienkiewicz Henryk (1846-1916)
(430)
Żeromski Stefan (1864-1925)
(361)
Kraszewski Józef Ignacy (1812-1887)
(335)
Zastrzeżyński Wacław (1900-1959)
(-)
Mickiewicz Adam (1798-1855)
(314)
Suchodolski Bogdan (1903-1992)
(303)
Shakespeare William (1564-1616)
(287)
Słowacki Juliusz (1809-1849)
(285)
Faliszewska Jolanta
(283)
Prus Bolesław (1847-1912)
(281)
Iwaszkiewicz Jarosław (1894-1980)
(273)
Markiewicz Henryk (1922-2013)
(270)
Puszczewicz Barbara
(260)
Pigoń Stanisław (1885-1968)
(249)
Żaba-Żabińska Wiesława
(249)
Miłosz Czesław (1911-2004)
(230)
Cyrański Czesław
(210)
Babińska Magdalena
(195)
Jałowiec-Sawicka Magdalena
(195)
Danielewicz-Malinowska Aldona
(189)
Orzeszkowa Eliza (1841-1910)
(187)
Lem Stanisław (1921-2006)
(186)
Kobyliński Szymon (1927-2002)
(177)
Konopnicka Maria (1842-1910)
(176)
Tuwim Julian (1894-1953)
(176)
Śmietanka-Combik Elżbieta
(176)
Hanisz Jadwiga (1939- )
(154)
Jakubowski Jan Zygmunt (1909-1975)
(154)
Piwowarski Marcin (1972- )
(153)
Dołowska Ewa
(152)
Zieliński Bronisław (1914-1985)
(152)
Drzycimska Bożena
(151)
Śliwerski Bogusław (1954- )
(150)
Tołstoj Lew (1828-1910)
(148)
Okoń Wincenty (1914-2011)
(147)
Goethe Johann Wolfgang von (1749-1832)
(146)
Pilch Magdalena (1974- )
(145)
Reymont Władysław Stanisław (1867-1925)
(145)
Staff Leopold (1878-1957)
(145)
Dąbrowska Maria (1889-1965)
(144)
Wyka Kazimierz (1910-1975)
(142)
Gomulicki Juliusz Wiktor (1909-2006)
(139)
Norwid Cyprian Kamil (1821-1883)
(134)
Bratny Roman (1921-2017)
(132)
Hertz Paweł (1918-2001)
(131)
Parandowski Jan (1895-1978)
(131)
Kolberg Oskar (1814-1890)
(130)
Kydryński Juliusz (1921-1994)
(130)
Conrad Joseph (1857-1924)
(129)
Kochanowski Jan (1530-1584)
(127)
Smólska Janina (?-2002)
(127)
Korczak Janusz (1878?-1942)
(126)
Dostojewski Fiodor (1821-1881)
(123)
Lorek Maria (1959- )
(123)
Wańkowicz Melchior (1892-1974)
(120)
Błoński Jan (1931-2009)
(119)
Doroszewski Witold (1899-1976)
(119)
Jan Paweł II (papież ; 1920-2005)
(119)
Jastrun Mieczysław (1903-1983)
(118)
Skibniewska Maria (1904-1984)
(118)
Słomczyński Maciej (1920-1998)
(118)
Tatarkiewicz Władysław (1886-1980)
(118)
Broniewski Władysław (1897-1962)
(117)
Kieniewicz Stefan (1907-1992)
(117)
Lech Grażyna
(116)
Rogoziński Julian (1912-1980)
(115)
Kierszys Zofia (1921-2000)
(113)
Piwocka Marta
(113)
Krawczuk Aleksander (1922-2023)
(112)
Różewicz Tadeusz (1921-2014)
(112)
Falski Marian (1881-1974)
(111)
Kotarbiński Tadeusz (1886-1981)
(111)
Wyspiański Stanisław (1869-1907)
(111)
Matuszewski Ryszard (1914-2010)
(110)
Niedźwiadek Agnieszka
(110)
Kłos Ewa
(109)
Raczek Emilia
(109)
Witwicki Władysław (1878-1948)
(109)
Tazbir Janusz (1927-2016)
(108)
Żukrowski Wojciech (1916-2000)
(108)
Krasicki Ignacy (1735-1801)
(107)
Rozwadowski Stanisław (1923-1996)
(107)
Twardowski Jan (1915-2006)
(107)
Uniechowski Antoni (1903-1976)
(107)
Lisicki Michał (1969- )
(106)
Horwath Ewa
(105)
Nagajowa Maria
(105)
Szancer Jan Marcin (1902-1973)
(105)
Kasprowicz Jan (1860-1926)
(104)
Radzicki Józef
(104)
Białobrzeska Joanna
(103)
Flisak Jerzy (1930-2008)
(103)
Lewik Włodzimierz (1905-1962)
(103)
Nowocińska-Kwiatkowska Anna
(103)
Bogdanowicz Marta (1943- )
(102)
Krasiński Zygmunt (1812-1859)
(102)
Skura Małgorzata
(102)
Kidacka Elżbieta
(100)
Gałązka Kinga
(99)
Rok wydania
2010 - 2019
(1)
2000 - 2009
(2)
Kraj wydania
Polska
(3)
Język
polski
(3)
Przynależność kulturowa
Film polski
(3)
Temat
Andrzejewski, Jerzy (1909-1983)
(3)
Lektura szkolna
(1)
Pomoce dydaktyczne
(1)
Powieść polska
(1)
Temat: dzieło
Popiół i diament
(3)
Temat: czas
1901-
(1)
Gatunek
Adaptacja filmowa
(3)
Film fabularny
(3)
Film polski
(3)
Film psychologiczny
(2)
Dokumenty audiowizualne
(1)
Dramat filmowy
(1)
Film kostiumowy
(1)
Materiały pomocnicze dla szkół
(1)
Powieść polska
(1)
3 wyniki Filtruj
Film
DVD
W koszyku
Popiół i diament [Film] / reżyseria Andrzej Wajda; scenariusz Jerzy Andrzejewski, Andrzej Wajda; zdjęcia Jerzy Wójcik; muzyka Filip Nowak. - Warszawa: Agora, 2011. - 1 dysk optyczny (DVD) (98 min) : dźwiękowy, czarno-biały; 12 cm + książka : 96 s. : il. (w tym kolor.) ; 20 cm.
(Mistrzowie Polskiego Kina; 1)
Rekonstrukcja cyfrowa.
Film wyprodukowano w 1958 roku.
Do filmu dołączona jest książka pt.: Andrzej Wajda / [tekst Tadeusz Sobolewski].
Tytuł z ekranu tytułowego.
DVD, 16:9, 2.0.
Film w języku polskim.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Łódź - Pracownia Audiowizualna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 1896 [Pracownia Audiowizualna], O 2086 [Pracownia Audiowizualna] (2 egz.)
Film
DVD
W koszyku
(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 11)
Tyt. z ekranu tytułowego
Rok produkcji 1958
Czas projekcji ok. 97 min
Dokument towarzyszący: Popiół i diament [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Anna Willman, Bogdan Kozak ; oprac. Bogdan Rudnicki]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2006. 63, [1] s. : il. ; 20 cm. Filmogr. A. Wajdy s. 61
Język filmu polski. W dodatkach dostęp do wybranych scen
"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 11, Popiół i diament. Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością - i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije. Powieść Jerzego Andrzejewskiego "Popiół i diament" była jednym z najbardziej przez komunistyczne władze popieranym polskim utworem literackim. Obowiązkowa lektura szkolna, ponad 20 wydań w czasach PRL-u - te fakty mówią same za siebie. Uznawano ją wówczas w Polsce (choć nie wszyscy) niemal za arcydzieło, za jedną z najważniejszych rodzimych powieści XX wieku. Nieco skromniej, lecz również z należytym pietyzmem, traktowano ekranizację Wajdy. Jedynie w drugim obiegu można było publikować opinie, odbiegające od urzędowego stereotypu. Andrzej Werner pisał: "W powieści, ale zwłaszcza w filmie (dzięki kondensacji niezwykle ekspresywnej formy), dokonano zabiegu, który można by nazwać stworzeniem fałszywego klimatu tragicznego. Dzieje się tak przez sugestię świadomości bohaterów, którym kazano działać w społecznej i moralnej próżni"("Polskie, arcypolskie"). Po przełomie politycznym w 1989 roku pojawiły się głosy oficjalnie krytykujące powieść Andrzejewskiego, a pośrednio również jej ekranową wersję. Nagle "jedna z najważniejszych polskich książek ostatniego półwiecza" okazała się "tendencyjna" (choć nie pozbawiona walorów literackich), "zapowiadająca socrealizm", "pełna fałszywych tonów", pochwalna wobec "nowego porządku przyniesionego na sowieckich bagnetach". O ekranizacji "Popiołu i diamentu" (1958) pisano łaskawiej, ale i tu głosy były podzielone. Zarzucano Wajdzie, że pokazał nieprawdziwy obraz tuż powojennej Polski, z drugiej jednak strony podkreślano, że to młody akowiec Maciek Chełmicki, a nie pepeerowiec Szczuka, stał się prawdziwym bohaterem filmu i reprezentantem prawdziwych wartości. Owo subtelne przesunięcie akcentów dostrzeżono zresztą również pod koniec lat pięćdziesiątych, ale wówczas uchodziło ono raczej za niemiły zgrzyt, a nawet przekłamanie, kładące się cieniem na "słusznej" wymowie filmu. Większość zarzutów pod adresem kinowej wersji "Popiołu i diamentu" dotyczyła jednak głównie interpretacji wydarzeń historycznych i sytuacji politycznej "zaraz po wojnie" (taki tytuł miała pierwotnie nosić powieść Andrzejewskiego). Nawet najsurowsi krytycy (tak "z lewa", jak i "z prawa") nie odważyli się podważać artystycznych walorów dzieła Wajdy. Zgodnie wskazywali na mistrzowskie operowanie zwięzłą metaforą (zamiast epickiej rozwlekłości) i ostrymi kontrastami (niektórzy wywodzili poetykę filmu z ekspresjonizmu) oraz znakomite aktorstwo, zwłaszcza Zbigniewa Cybulskiego i Bogumiła Kobieli, których wielka kariera zaczęła się właśnie od tego filmu. Szczególnie kreacja Cybulskiego zwróciła uwagę krytyki i na długo zapadła w pamięć widzom. Jego Maciek Chełmicki zachowaniem bardziej przypominał bohaterów Jamesa Deana niż akowskiego konspiratora (Zygmunt Kałużyński). Mentalność, którą reprezentował, bliższa była młodym ludziom anno 1958 niż ich rówieśnikom z połowy lat czterdziestych. Może właśnie dlatego tak zafascynowała współczesnych widzów. Może właśnie także dlatego legenda Cybulskiego jest żywa do dziś. 8 maja 1945 roku. Młody akowiec, Maciek Chełmicki, otrzymuje rozkaz zastrzelenia sekretarza KW PPR. Zbieg okoliczności powoduje, że zabija kogoś innego. Spotykając się twarzą w twarz ze swoją ofiarą doznaje szoku. Staje przed koniecznością powtórzenia zamachu. Poznaje Krystynę, dziewczynę pracującą jako barmanka w restauracji hotelu "Monopol". Uczucie do niej uświadamia mu jeszcze bardziej bezsens zabijania w chwili zakończenia wojny. Wierność złożonej przysiędze, a tym samym obowiązek podporządkowania się rozkazowi, przeważa szalę. Czyni odpowiednie przygotowania, w czasie których, w czasie których zjawia się w jego pokoju hotelowym Krystyna. Maciek korzysta z okazji, kiedy sekretarza KW, Szczukę, wywołują z urządzonego z okazji zwycięstwa bankietu do Urzędu Bezpieczeństwa. Zabija Szczukę, sam zaś ginie zastrzelony przypadkowo przez patrol polskich żołnierzy, ponieważ nie posłuchał wezwania do zatrzymania się
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Pabianice - Pracownia AV 32
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 64 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)
Film
DVD
W koszyku
(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 11)
Tytuł z ekranu tytułowego.
Rok produkcji 1958.
Czas projekcji ok. 97 minut.
Dokument towarzyszący: Popiół i diament [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Anna Willman, Bogdan Kozak ; oprac. Bogdan Rudnicki]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2006. 63, [1] s. : il. ; 20 cm. Filmogr. A. Wajdy s. 61
Dźwięk: Dolby Digital 2.0, 5.1; obraz: 4:3.
Język filmu polski.
"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 11, Popiół i diament. Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością - i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije. Powieść Jerzego Andrzejewskiego "Popiół i diament" była jednym z najbardziej przez komunistyczne władze popieranym polskim utworem literackim. Obowiązkowa lektura szkolna, ponad 20 wydań w czasach PRL-u - te fakty mówią same za siebie. Uznawano ją wówczas w Polsce (choć nie wszyscy) niemal za arcydzieło, za jedną z najważniejszych rodzimych powieści XX wieku. Nieco skromniej, lecz również z należytym pietyzmem, traktowano ekranizację Wajdy. Jedynie w drugim obiegu można było publikować opinie, odbiegające od urzędowego stereotypu. Andrzej Werner pisał: "W powieści, ale zwłaszcza w filmie (dzięki kondensacji niezwykle ekspresywnej formy), dokonano zabiegu, który można by nazwać stworzeniem fałszywego klimatu tragicznego. Dzieje się tak przez sugestię świadomości bohaterów, którym kazano działać w społecznej i moralnej próżni"("Polskie, arcypolskie"). Po przełomie politycznym w 1989 roku pojawiły się głosy oficjalnie krytykujące powieść Andrzejewskiego, a pośrednio również jej ekranową wersję. Nagle "jedna z najważniejszych polskich książek ostatniego półwiecza" okazała się "tendencyjna" (choć nie pozbawiona walorów literackich), "zapowiadająca socrealizm", "pełna fałszywych tonów", pochwalna wobec "nowego porządku przyniesionego na sowieckich bagnetach". O ekranizacji "Popiołu i diamentu" (1958) pisano łaskawiej, ale i tu głosy były podzielone. Zarzucano Wajdzie, że pokazał nieprawdziwy obraz tuż powojennej Polski, z drugiej jednak strony podkreślano, że to młody akowiec Maciek Chełmicki, a nie pepeerowiec Szczuka, stał się prawdziwym bohaterem filmu i reprezentantem prawdziwych wartości. Owo subtelne przesunięcie akcentów dostrzeżono zresztą również pod koniec lat pięćdziesiątych, ale wówczas uchodziło ono raczej za niemiły zgrzyt, a nawet przekłamanie, kładące się cieniem na "słusznej" wymowie filmu. Większość zarzutów pod adresem kinowej wersji "Popiołu i diamentu" dotyczyła jednak głównie interpretacji wydarzeń historycznych i sytuacji politycznej "zaraz po wojnie" (taki tytuł miała pierwotnie nosić powieść Andrzejewskiego). Nawet najsurowsi krytycy (tak "z lewa", jak i "z prawa") nie odważyli się podważać artystycznych walorów dzieła Wajdy. Zgodnie wskazywali na mistrzowskie operowanie zwięzłą metaforą (zamiast epickiej rozwlekłości) i ostrymi kontrastami (niektórzy wywodzili poetykę filmu z ekspresjonizmu) oraz znakomite aktorstwo, zwłaszcza Zbigniewa Cybulskiego i Bogumiła Kobieli, których wielka kariera zaczęła się właśnie od tego filmu. Szczególnie kreacja Cybulskiego zwróciła uwagę krytyki i na długo zapadła w pamięć widzom. Jego Maciek Chełmicki zachowaniem bardziej przypominał bohaterów Jamesa Deana niż akowskiego konspiratora (Zygmunt Kałużyński). Mentalność, którą reprezentował, bliższa była młodym ludziom anno 1958 niż ich rówieśnikom z połowy lat czterdziestych. Może właśnie dlatego tak zafascynowała współczesnych widzów. Może właśnie także dlatego legenda Cybulskiego jest żywa do dziś. 8 maja 1945 roku. Młody akowiec, Maciek Chełmicki, otrzymuje rozkaz zastrzelenia sekretarza KW PPR. Zbieg okoliczności powoduje, że zabija kogoś innego. Spotykając się twarzą w twarz ze swoją ofiarą doznaje szoku. Staje przed koniecznością powtórzenia zamachu. Poznaje Krystynę, dziewczynę pracującą jako barmanka w restauracji hotelu "Monopol". Uczucie do niej uświadamia mu jeszcze bardziej bezsens zabijania w chwili zakończenia wojny. Wierność złożonej przysiędze, a tym samym obowiązek podporządkowania się rozkazowi, przeważa szalę. Czyni odpowiednie przygotowania, w czasie których, w czasie których zjawia się w jego pokoju hotelowym Krystyna. Maciek korzysta z okazji, kiedy sekretarza KW, Szczukę, wywołują z urządzonego z okazji zwycięstwa bankietu do Urzędu Bezpieczeństwa. Zabija Szczukę, sam zaś ginie zastrzelony przypadkowo przez patrol polskich żołnierzy, ponieważ nie posłuchał wezwania do zatrzymania się
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Łódź - Pracownia Audiowizualna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 688 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej